Co lubicie w poszczególnych odcinkach?

Anuszka · Wysłany: Śro 11:43, 03 Sty 2007 Temat postu:

Ja chyba troszke po kobiecemu zachwycam sie odcinkami w których jakas role odgrywaja kobiety-uwielbiem odcinek Alan a'Dale i moment w którym Guy przychodzi po Mildred, by zaprowadzic ja do kaplicy w której ma poslubic szeryfa i jej wyjasnienie kogo tak na prawde kocha.Bardzo lubie odcinek o czarownicy z Elsdon, jej dylemat-stracic męza czy wydac banitów, lubie odcinek w którym pojawia sie matka Guya.No i nie moge pominac sceny w który Robin żegan sie z Marion lub widzi ja po raz pierwszy:) A ze wzgledu na moje zamiłowanie do łucznictwa odcinek w którym Robin bierze udział w turnieju o srebrna strzałę-az czuje ta atmosfere święta, jarmarku połączonego z zawodami:)

eRemita · Wysłany: Śro 11:51, 03 Sty 2007 Temat postu:

off topic
No nie... świat jest mały - Anuszka tutaj Smile

witaj

eRe

Anuszka · Wysłany: Śro 11:54, 03 Sty 2007 Temat postu:

Witam również Smile

oczywiscie zem tutaj, wreszcie powtało jakies forum na ktorym mozna sie porządnie powywnętzniac na temat naszego ukochanego serialu i niek nas nie bierze za zboczenców w tym temacie;>

Ailleann · Wysłany: Czw 9:27, 04 Sty 2007 Temat postu:

Kochani offtopowicze, bądź offtopowcy Smile

- postanowiłam jednak nie krzyczeć na Was, ale przeniosłam Waszą dyskusję do odpowiedniego tematu- proszę ją kontynuować tamże. Na przyszłość jednak prosiłabym o zakładanie nowego tematu, zgoda? Very Happy

Trufla · Wysłany: Czw 10:19, 04 Sty 2007 Temat postu:

Annuszka napisała:

Sarak · Wysłany: Pon 11:39, 08 Sty 2007 Temat postu:

A dla mnie najlepsze z tego odcinka są dialogi Szeryfa z Gisburnem jak słynne: "You look like a decaying dung heap. Keep downwind of me for the love of Christ!" Alan też jest świetny, zwłaszcza jego niezwykły tembr głosu.

Moya · Wysłany: Śro 20:20, 10 Sty 2007 Temat postu:

To może ja zafunduje jakieś 'zboczenie' na właściwy tor? Smile

Jeśli chodzi o RoS to mam ewidentną słabość do Hern's son.W pierwszej części taniec rzecz jasna,w drugiej,moja ulubiona scena: pożegnanie Marion z Robertem i banitami no i to sakramentalne pytanie "would you?" i odpowiedź Marion...echhh....Co Wy na to?Nie ma piękniejszej sceny (to taka zaczepka rozumiecie Wink

Tęskniących za moimi błyskotliwymi wywodami Wink

niestety będę musiała rozczarować.Emigruje na jakiś czas do rodzimych okolic Niebieskich.Jak się tylko urządze i podłącze internet z pewnością powróce w glorii hi hi Wink

PS.Bądźcie grzeczni jak na banitów przystało! Wink

desertrat · Wysłany: Czw 12:42, 11 Sty 2007 Temat postu:

Dla mnie po prostu boska jest scena uwolnienia banitów z "The greatest enemy".To jedna z najlepszych sekwencji jakie w ogóle widziałem w filmach.Te spojrzenia szeryfa i żołnierzy na człowieka w kapturze, gdy stoją bezsilni, sparaliżowani strachem a on sobie odchodzi jak gdyby nigdy nic.Po prostu genialne

Trufla · Wysłany: Pon 15:34, 15 Sty 2007 Temat postu:

Desertrat:

Adam Bell · Wysłany: Pon 19:31, 15 Sty 2007 Temat postu:

A co powiecie na scenę z odcinka „Szeryf z Nottingham”, kiedy złapany przez banitów szeryf przełamuje strach i wypowiada się o nich jako o chłopkach, prostakach itp…

W RoS szeryf raczej nie należy do osób odważnych. Jest bardzo ostrożny, w sytuacjach kryzysowych zawsze „chowie się za kogoś” (najczęściej za Gisbourna) Wink

. A tutaj mamy coś nowego… Przecież mógł spuścić głowę, nic nie powiedzieć. Odważył się jednak na szczerą wypowiedź, która biorąc pod uwagę zaistniałą sytuację była dla niego bardzo ryzykowna. Bardzo lubię ten kawałek. Smile

Sarak · Wysłany: Pon 20:43, 15 Sty 2007 Temat postu:

Szeryf zrobił się nieco bardziej odważny, gdy się zorientował, iż jest banitom potrzebny. A że nie miał na kim (czyt.: nie miał Gisbiego pod ręką) odreagować swoich upokorzeń, to go trochę poniosło. Wink

Adam Bell · Wysłany: Pon 20:52, 15 Sty 2007 Temat postu:

desertrat · Wysłany: Pon 21:16, 15 Sty 2007 Temat postu:

Bardzo dobra jest moim zdaniem scena narady banitów w drugiej części Herne's Son.Kiedy Will jest pełen sceptycyzmu, co do możliwości ponownej walki, Robert wypowiada frazę "Nothing's forgotten"."Nie ciebie słyszałem" mówi Will.To jeden z momentów kiedy nie tak żal że nie ma "czarnego" Robina

Trufla · Wysłany: Wto 12:20, 16 Sty 2007 Temat postu:

Adam Bell:

desertrat · Wysłany: Wto 14:31, 16 Sty 2007 Temat postu:

Aha i w "Herne's Son" zawsze mam satysfakcje jak oglądam scenę jak ojciec Marion rzuca szeryfowi i opatowi(czemu go więcej nie ma w 3 serii ??) pieniądze na stół, a wcześniej ich niby błagał o łaskę.He he, chyba nigdy wcześniej ani później jak szeryf i reszta dostawali w skore nie było tak fajnie.

Las romański · Wysłany: Czw 22:26, 25 Sty 2007 Temat postu:

Las romański · Wysłany: Czw 22:28, 25 Sty 2007 Temat postu:

Tak, tak...Te sceny...

przykuta · Wysłany: Czw 11:16, 15 Mar 2007 Temat postu:

Oczywiście te wszystkie rzewne sceny Smile

A chyba w każdym odcinku jest coś, co ze mnie aż skręca: Lecę na profesjonalnej taśmie Wink

bez podglądania

Robin Hood And The Sorcerer - chyba jednak przemowa Robina - pierwsza, no i oczywiście płonąca strzała Nasira. Bezszelestny sposób poruszania się de Belleme.

The Witch Of Elsdon - hmm, powrót do wioski, ale to jednak nie było aż takie... Początkowo się nieco kibicuje niebieskim. To jednak nie mój ulubiony odcinek.

Seven Poor Knights From Acre - majestatyczne sylwetki konnych w lesie, końcówka "Przetop to" też fajna. Dialog Szeryfa z Guyem na temat sztuki dyplomacji Smile

Alan A Dale - poza sceną przy ołtarzu Smile

- Szkarłatny - widać dobrze jego zgorzkniałość i może coś więcej... Pszczoły nieco psują.

The King's Fool - heh, mnóstwo cytatów Smile

"Świnie będą latać?", zbierająca się pod koniec drużyna w kręgu Rhiannona, ale tekst Herna nieco sztucznawy. Najlepsza jednak jest impreza - Much zjeżdżający pod stół...

The Prophecy - sam motyw knucia jest świetny - zagadka ciekawsza niż jej rozwiązanie

The Children Of Israel - plenery; powrót Willa - fajnie to widac w geście jak oddaje sakiewkę

Lord Of The Trees - komentarze (nawet bezsłowne) de Nivelle na temat bohaterstwa Gisburna, szczególnie przy ścinaniu drzewa. Las nocą, kręcony za dnia to jednak nie to. Bertrand de Nivelle to postać równie piekna jak lord Owen Smile

The Enchantment - ostatnie ujęcie - twarz de Belleme w oknie

The Swords Of Wayland - mrowie cytatów... sylwetki jeźdźców zbliżających się do wsi (gdyby Nazgule miały choć połowę z tego klimatu mroczności w biały dzień); biskup na koniu z "Strange Land" w tle wjeżdżający w bramy opactwa; Morgwyn of Ravenscar przemawiająca łagodnie do Marion na zamku Gwydiona; gest Tucka pokazujący po co przyjechała przeorysza do zamku Gwydiona i świetne udźwiękowienie - między innymi w scenie finałowej - tego też nie ma na ścieżce.

The Greatest Enemy - poza ostatnią strzałą wypuszczaną przez Robina - wirujące drzewa i marion z Albionem; Nasir, który dowiaduje się o pułapce; no i bardzo dobrze zrealizowany motyw wejścia drużyny do wioski - ostrożne gesty powitania - bardzo sugestywne; scena w której Tuck ręką przewraca zbrojnego powinna przejść do historii kina Smile

Herne’s Son - końcowa scena z Gulnarem i Owenem i nagle się Owena zaczyna żałować, choć się go miało za prostaka i nieokrzesańca.

The Power of Albion - tytuł nieco zbyt mocny jak na ten odcinek, motyw z katem na początku ma w sobie coś, taki klimacik jak w The Prophecy. Tu jest na początku jedna taka śmieszna scena - Robert jak klasyczny Robin Hood broniący przed oprawcą biednego człowieka katowanego batem - nieco "Janosika" przypomina Smile

The Inheritance - czarne charaktery to na pewno koledzy de Neville Smile

rozwiązanie zagadki ze stołem dość zaskakujące, ale trochę rozciągany scenariusz jak u GM-a, który miał 5 minut na przygotowanie sesji

The Cross of St. Ciricus - to już zapowiedź apokaliptycznego Czasu Wilków... Will panikarz jest genialny

The Sheriff of Nottingham - scena walki Nasira z Sarakiem - jedna z lepszych no i Philip Mark pieszczący prawie że dłoń Gisburna Smile

Cromm Cruac - scenę z wypożyczonym od Eda Wooda potworkiem należałoby jakoś zamazać odpowiednimi filtrami Smile

ale poza tym magia - scena w opactwie z przeglądaniem księgi; te spojrzenie na siebie banitów, gdy słysza nazwę wsi no i wlaka Willa z Małym Johnem. Trochę mi nie pasi ta woda święcona przy nieobecności Herna. Ale opieprzający lady marion Gulnar jest genialny - "What have you done? What have you done?!"

The Betrayal - posypały się gromy na ten odcinek, a dla mnie postać króla Jana, który widać że ma w d... sprawę Robin Hooda, byleby tylko zaciągnąć Lady Marion do łoża, świetna rola furiata od samego początku. To był chyba też ten odcinek gdzie Mały John grał w peruce.

Adam Bell - scena końcowa jak w The Enchantment - Adam Bell pod drzewem - świetny motyw, gdy odłącza się od swojej bandy. I ten utwór, gdy Adam Bell ginie - zwala mnie z nóg. Chyba dopiero w tym odcinku do mnie trafiło Nothing's forgotten.

The Pretender - wówczas przebywanie blisko monarchy musiało być dla wszystkich mocno stresujące. To jak na początku nie panuje nad sobą królowa Hadwisa... a młoda w opluwaniu Gisburna wcale nie jest gorsza, ale tarzanie się w liściach nieco za długie - wystarczy już że w Herne’s Son sceana walki Willa z Robertem trwała pół filmu Smile

Rutterkin - taka magia w filmie to coś pięknego, bez zbędnych fireballi

The Time of the Wolf - mimo wszystko to nie The Swords Of Wayland, ale metamorfoza Gisburna i reakcja szeryfa przygniatają. ale tu czuć to samo co w Cromm Cruac. O ile w The Swords Of Wayland śiało sobie obalano mit świętości zakonnic, o tyle tu zakonnicy to bezbarwni męczennicy. Trochę intrygi brakło. No future jest fajne, ale jednak brak głebi. trochę jakby robiony na odchodne. Hern przyszywany do tego odcinka. :/ Za dużo odcinków w krótkim czasie zrobiono w tym sezonie.

Ale się rozpisałem. Hoho

przykuta · Wysłany: Czw 11:28, 15 Mar 2007 Temat postu:

Jagaciarz · Wysłany: Sob 0:50, 14 Kwi 2007 Temat postu:

Na moment przed zaśnięciem przypomniały mi się 2 cytaty Nasira z Greatest enemy.
1."One death is enough"
2.Rozmowa związanych Johna i Willa z Nasirem(w przybliżeniu coś w tym tonie:
-Kim byli ci ludzie?
-Haszaszijun,w waszym języku asasyni.Zabijają "dla idei".Jestem jednym z nich.
-Czego od ciebie chcieli?
-Żebym do nich przystał,ale odmówiłem.
-Dali ci odejść?
-Nie mieli wyboru:) Smile

(i charakterystyczne usmiechy Johna i Willa.