Wrażliwość pana G., czyli jak nie powinna wyglądać dysputa

eRemita · Wysłany: Pon 15:34, 08 Sty 2007 Temat postu:

[quote="Cukiernia ciast trujących"]

Trufla · Wysłany: Pon 21:13, 08 Sty 2007 Temat postu:

Cukiernia napisała:

Cukiernia ciast trujących · Wysłany: Pon 22:30, 08 Sty 2007 Temat postu:

Adam Bell · Wysłany: Pon 22:36, 08 Sty 2007 Temat postu:

Sarak · Wysłany: Pon 23:14, 08 Sty 2007 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Wto 11:13, 09 Sty 2007 Temat postu:

Cukiernia napisała:

Ailleann · Wysłany: Wto 12:24, 09 Sty 2007 Temat postu:

Truflo, sądzę, że zbyt jednoznacznie postrzegasz bohaterów serialu. To, że Gisbourne zazwyczaj- aczkolwiek nie zawsze, zachowuje się jak osobnik kompletnie wyprany z wszelkich pozytywnych uczuć, nie oznacza, że ich wcale nie posiada- być może nie potrafi ich okazać, wstydzi się, uważa, że mu nie wypada, obawia się, że Szeryf go wyśmieje, itepe, itepe. Nie róbmy z Gisbourne'a cyborga. Serial byłby strasznie płytki, a bohaterowie przeraźliwie nudni, gdyby tak ich trzask, prask, zaszufladkować, jak to już Sarak zauważył. Owszem, nie ma sensu przypisywać Guyowi wspinania się na wyżyny intelektu, co to, to nie Wink

Natomiast już w kilku tematach na forum, poruszana była kwestia, że Gisbourne wcale nie jest takim typowym czarnym charakterem- jego nieudolność i nieustanny pech wzbudzają wręcz sympatię. Guy to chłopiec do bicia, spragniony kariery, szacunku i władzy, ale kompletnie nie potrafiący sobie poradzić z otoczeniem- co nie znaczy, że jest aż tak zepsuty jak De Reinault.
Poza tym, twórczość, gdzie bohaterowie są wyłącznie dobrzy, albo źli i nigdy nie wychodzą poza jeden schemat, to bajki dla bardzo, bardzo małych dzieci. My chyba wolimy bajki nieco bardziej skomplikowane, n'est-ce pas?

Sarak · Wysłany: Wto 13:35, 09 Sty 2007 Temat postu:

eRemita · Wysłany: Wto 13:54, 09 Sty 2007 Temat postu:

Pax, pax Brethen! Ale czad, tu ludzie tez sie kłócą... ;-P A myśłałam że tylko na Freha skaczą sobie do gardeł ;-P

A mówiąc powaznie, to każdy odruch "uczuciowy" naszego słodkiego Sir Guya byl podyktowany li tylko egoizmem. Uratowanie rodziny de Talmond? Chodziło tylko o zaliczenie Sary, o poslubienie jej - jak to deklarował juz po jej porwaniu, ale przede wszystkim kierowal się pożądaniem - czystym egoistycznym pożądaniem, bez zwracania uwagi na to co sobie "wybranka serca" bądź innego organu o tym mysli. Podobnie, a moze jeszcze gorzej bylo z Jennet z Elsdon; ona dała mu kosza, to on doprowadzil do jej procesu o czarownictwo. Bardzo romantyczne, prawda?

To tyle jesli chodzi o jego odruchy miłosne Wink

PS. A jesli chodzi o uwolnienie się od szeryfa to... coz - egoistyczny chlopiec do bicia tez moze miec dosc bycia popychadlem, co wcale nie czyni z niego dobrego czlowieka. Postac jest ciekawie skonstruowana, jednak z wyraznym przechyleneim w strone bycia 'brzydką siostrą " z "nieświętej Trójcy".

Cukiernia ciast trujących · Wysłany: Wto 14:40, 09 Sty 2007 Temat postu:

Oto właśnie cała różnica.
Błysk zrozumienia u Guya słuchającego słów Mildred zrodził się z dostrzeżenia przezeń podobieństwa ich sytuacji. Zapewne nie byłby on tak wrażliwy na jej nieszczęście, gdyby sam nie zaznawał podobnego losu. Stąd może chwilowe pokrewieństwo dusz, stąd u niego pomieszanie, milczenie i uwaga skupiona - co jakże nietypowe - na kimś innym niż on sam. Gdyby to działo się w innym uniwersum, to mógłby być początek jakiejś jego przemiany.

Inne kontakty Gisburne'a z niewiastami zdradzają, jak bardzo pragnął miłości. Ale równie mozno pokazują - jak słusznie powiada eRemitka - jego egoizm, potężną (i poranioną nieco) miłość własną i klapki na oczach. Wobec Sary miał przynajmniej względnie uczciwe zamiary, ale wobec Jennet? Historia ocalenia de Talmontów niesie w sobie pewien powiew romantyzmu. Ot, jakby sir Guy nasłuchał się pieśni bardów, ale przy wprowadzaniu tego w życie zapomniał, że sam musiałby być wpierw rycerzem bez skazy, żeby ocalona wybranka rzuciła mu się na szyję i omdlewająco skłoniła głowę, mówiąc "jam twoja, rycerzu" Wink

.

@ Trufla

Trufla · Wysłany: Wto 16:11, 09 Sty 2007 Temat postu:

Ailleann napisała:

Ailleann · Wysłany: Wto 16:43, 09 Sty 2007 Temat postu:

Nie będę wypowiadać się w imieniu Cukierni, jednakże ze swojej strony mogę jedynie powiedzieć, że fakt, wykazałaś się iście "Willowym" charakterkiem Wink

To, co napisała Cukiernia, to przecież cytat- ze "Shreka" właśnie, czyż nie? Nikt Ciebie jako Ciebie, Trufli naszej Szkarłatnej, od osłów nie wyzywa...życie nam jeszcze miłe Wink

btw- wzniosłość Guya- hiehie- to Ci się udało Very Happy

Trufla · Wysłany: Wto 17:08, 09 Sty 2007 Temat postu:

Ailleann napisała:

Sarak · Wysłany: Wto 19:37, 09 Sty 2007 Temat postu:

Oj Truflo i eRemito! Nakręcacie się nawzajem. Wydawało mi się, że moje zdania o Gisburnie nasyciłem wystarczającą dawką ironii, by nie traktować ich w 100% dosłownie. A już do głowy by mi nie przyszło, że przyjdzie mi się tłumaczyć z bzdur o Guy'u, których nigdzie nie napisałem, a na ich absurdalność wysuwacie jeszcze argumenty. A o to przykłady z Waszej charakterystyki: człowiek dobry, romantyczny, wzniosły, o szlachetnym sercu i inne takie dyrdymały.
Zapytałaś mnie Truflo, czym jego uczucia się objawiły. Właśnie tym o czym napisałem, a więc uratowaniem Talmontów. Dla człowieka, u którego litość była, mówiąc delikatnie, na odległym miejscu, było to wydarzenie dość niezwykłe. W innych okolicznościach przyniósłby głowę Talmonta na tacy. Co do uczucia, które nim kierowało, to pozwolę sobie nie zgodzić się z Tobą eRemito. Chyba sama w to nie wierzysz, że sir Guy ożeniłby się z Żydówką z samego pożądania? Takowe mamy w przypadku Jennet of Elsdon. Nie mam na myśli jednak (broń Boże!) wielkiej, szlachetnej miłości. Dramatyczne błędy w wychowaniu skutkują niemożnością budowania przez człowieka prawidłowych więzi emocjonalnych. Ośmielam się stwierdzić, że jest on takiej niedojrzałości psychicznej przykładem.
Co do Mildred, to samo jej wysłuchanie było, jak dla mnie, wydarzeniem bez precedensu. Można byłoby po nim oczekiwać, że tą niepokorną małolatę zaciągnie zaraz siłą do ołtarza i złoży u stóp de Rainault (który by z pewnością zareagował politowaniem na jego brutalność). A więc, nie taki czarny Gisbi, jak go malują. Wink

Trufla

Cukiernia ciast trujących · Wysłany: Śro 1:24, 10 Sty 2007 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Śro 8:08, 10 Sty 2007 Temat postu:

Sarak · Wysłany: Śro 12:47, 10 Sty 2007 Temat postu:

Ailleann · Wysłany: Śro 13:13, 10 Sty 2007 Temat postu:

Saraku, sprawa osła i Osła została już wyjaśniona, tak jak i reszta- po co jątrzyć i dalej ciągnąć wątki już wyczerpane? W celach li i jedynie kłócenia się? To proponuję PW, jako najlepszy środek komunikacji, tudzież spotkanie na ubitej ziemi. Możecie wtedy do woli przerzucać się cytatami o osłach i Osłach.
Jednym słowem- spokój mi tu! Twisted Evil

Trufla · Wysłany: Śro 13:27, 10 Sty 2007 Temat postu:

No coz swymi wynurzeniami też mi humor poprawiasz więc jesteśmy kwita.

Skoro kierujesz pytanie do jakiejś jednej osoby to podkreśl, że inni nie mogą zabierać głosu w tej kwestii na przyszłość bedę wiedziała Twisted Evil

Nie sugerowałam, że Gisbourne jest do gruntu zły, tylko, że sie nie wzruszył w sytuacji z Mildred, powtarzam to już którys raz i liczę w końcu na odczytanie tekstu ze zrozumieniem