Herne the Hunter (John Abineri)

Trufla · Wysłany: Wto 10:10, 05 Paź 2010 Temat postu:

No to macie pojęcie o magii jak z podreczników RPG Very Happy

Teleportacja w sensie opuszczamy ciało jest jak najbardziej możliwa i praktykowana - w sensie teleportacji ciała - niestety tylko w filmach fantasy Cool

Szymon · Wysłany: Wto 10:51, 05 Paź 2010 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Śro 17:17, 06 Paź 2010 Temat postu:

Ta mówimy o różnych rzeczach bo ja mówię o magii. Opuszczanie ciała jest możliwe - i to jest magia właśnie.
Może słowo teleportacja nie jest najwłaściwsze.

[link widoczny dla zalogowanych] Ja mówie o tym.

Silverhands · Wysłany: Pią 11:51, 27 Maj 2011 Temat postu:

Nie brakuje Wam go trochę w trzeciej serii? Pojawia się niej bardzo rzadko i wg mnie jest to drugi powód, nie wiem, czy nie ważniejszy - poza pojawianeim się Roberta, że cała seria bardziej przypomina klasyczne i nie tak przejmujące (co nie znaczy, że nieciekawe) przygody wesołej kompanii wszystkich poprzednich Robin Hoodów, niż dotknięcie nieznanego, starej celtyckiej magii, klimatu Tír na nOg.

Ailleann · Wysłany: Pią 20:18, 27 Maj 2011 Temat postu:

Silverhands · Wysłany: Sob 0:22, 28 Maj 2011 Temat postu:

Herne nie był celtycki? No dobrze, może celtycko-saksoński, to już ten okres, kiedy to było wymieszane.

Wg mnie podejrzanie blisko mu do Cernunnosa Razz

Jeśli nie Tír na nOg, to z pewnością jeden z wielu Otherworldów, w jakie obfituje mitologia wyspiarzy Razz

Podróż przez wodę we mgle do groty Herne'a pojawia się kilkakrotnie. Skąd wiesz, że Herne nie jest z zaświatów? W czwartej, niepowstałej serii to pierwszy Robin miał wrócić jako Herne. Czy to nie wskazówka?

Ailleann · Wysłany: Sob 8:18, 28 Maj 2011 Temat postu:

Czy "celtycki" jest dla Ciebie tożsamy wyłącznie z "irlandzkim"? A co z polskimi Celtami? Co z Celtami na terenie Niemiec? Może Herne był Teutonem? Wink

Tír na nÓg występuje wyłącznie w mitologii irlandzkiej. Herne the Hunter z kolei - w folklorze angielskim. Na tej samej zasadzie, możesz powiedzieć na dobrą sprawę, że Cernunnos, który BYĆ MOŻE jest jakimś pierwowzorem Herne'a, był przedstawicielem chrześcijaństwa, bo niektórzy łączyli tę postać ze świętym Ciaránem.

Silverhands · Wysłany: Sob 13:05, 28 Maj 2011 Temat postu:

Ailleann · Wysłany: Sob 13:32, 28 Maj 2011 Temat postu:

Mara · Wysłany: Czw 22:30, 19 Sty 2012 Temat postu:

Zbierałam się już od jakiegoś czasu, żeby napisać o Hernie, a dokładniej: należycie go obsmarować. Smile

Żeby nie było wątpliwości: uważam, że postać Herne'a jest niezmiernie istotna dla klimatu serialu, a także, że John Abineri świetnie go zagrał (nie mówiąc o tym, że w swojej kategorii wiekowej mógłby zostać misterem serialu - bez idiotycznego poroża, of course).

Natomiast kiedy patrzę na samą postać, jej rolę w serialu, mówię Herne'owi stanowcze nie.

Po pierwsze nie mogę (jako wierząca i praktykująca chrześcijanka) nie patrzeć na Herne'a poprzez pryzmat słów biblijnych: "Wszyscy bogowie pogan to demony" (PS 95,5). Nawet jeśli przyjąć, że Herne nie jest bogiem tylko szamanem (i tak go właśnie postrzegam), daje się on opętać demonowi (kiedy wchodzi w rolę Herne'a i zakłada rogi, czyli, jak mawia mój brat "robi się na bóstwo" Smile

)

Herne nie jest zatem postacią stojącą po stronie światła, do czego się zresztą nie poczuwa - cały czas odwołuje się do sił światła i ciemności, do równowagi. Tymczasem, jeśli światło zostaje zmieszane z ciemnością, przestaje być światłem, dobro wymieszane ze złem nie jest już dobrem, a prawda wymieszana z kłamstwem staje się po prostu kłamstwem.
Jeśli zatem Herne nie reprezentuje czystego światła, to znaczy, że reprezentuje ciemność.
(Por. procesy badania objawień/rozeznawania duchów przez Kościół: przekaz musi być całkowicie i jednoznacznie dobry/ortodoksyjny. Najmniejsza niezgodność, choćby pozór zła, dyskwalifikuje objawienie jako pochodzące od Boga, zgodnie z prawdą, że "Bóg jest światłością i nie ma w nim żadnej ciemności).
Nawet jeśli Herne jest (a bywa w niektórych przypadkach) mniejszym złem, pozostaje złem.

Tak więc, patrząc z chrześcijańskiego punktu widzenia, mamy Herne'a na widelcu: szaman opętany przez złego ducha/fałszywy (zły) bóg.
I jak to zły duch, lubi stwarzać pozory, "jawić się jako anioł światłości", czyli w tym wypadku ktoś, kto stoi po dobrej stronie i zwalcza zło.

Czy aby jest tak na pewno?
Niby walczy z baronem de Belleme, sługą demona Azaela, czy Gulnarem, czczącym po kolei Arianrhod, Crom Cruacha, czy Fenrisa (swoją drogą, szybko zmieniał Gulnar obiekty kultu, ale to nie ten wątek Smile

), ale można to równie dobrze zwalić na wewnętrzną rywalizację między złymi duchami. (Tu kojarzą mi się "Listy starego diabła do młodego" C.S. Lewisa, który opisuje stosunki panujące w piekle jako wieczną nienawiść, kopanie pod sobą dołków i czyhanie na to, by pożreć "kolegę", któremu powinie się noga).

Niby wzywa do ochrony biednych, słabych, uciśnionych itp., ale pamiętajmy, że - jak widać w serialu - są to głównie saksońscy wieśniacy z miejscowości takich jak Wickham, którzy Herne'a czczą. Może zatem nie tyle dba o biednych i uciśnionych, co nie chce stracić reszty wyznawców (a niejako przy okazji ci biedacy otrzymują pomoc).

Zostawiając jednak na boku takie domniemywania, zastanówmy się, co Herne ma na myśli mówiąc o równowadze światła i ciemności.
W takim układzie sił, jaki widzimy w serialu: wredni normańscy panowie, wyzyskujący anglosaskie pospólstwo, a także czciciele demonów żądających ofiar z ludzi (Belleme, Gulnar), Herne faktycznie może uchodzić za przedstawiciela światła, a jego „syn” faktycznie zwalcza zło.
Co jednak się stanie, gdy wszyscy szaleni czarownicy zginą, na tronie zasiądzie sprawiedliwszy król, a możni zaczną bardziej dbać o swoich poddanych? Czy nadmiar dobra na świecie nie sprawi, że Herne wyśle swego syna, by ten zaczął np. mordować, by przywrócić równowagę światła i ciemności. Czy stanie na czele Dzikiego Gonu upiorów, ukazując swoją drugą (mroczną) naturę?

(Równowaga to w ogóle bardzo śliskie pojęcie. Anakin Skywalker też miał przywrócić równowagę Mocy - i zrobił to: wyrzynając stojących po jasnej stronie Jedi, tak że zostało po 2 Jedi i Sithów. Równowaga jak się patrzy. - sorki za offtop.)

Teraz dalej: pakt ze złem może dawać korzyści, ale w ostateczności trzeba za to zapłacić dużo więcej, niż się otrzymało. Nawet nie mówię tu o klasycznym zatraceniu swojej duszy; w przypadku Robina z Sherwood wystarczy popatrzyć na to, jaką cenę zapłacili poszczególni "wybrańcy" Herne'a:

- Ailric z Loxley - W ostateczności zapłacił za przychylność leśnego "boga" (zapewne pożądaną przez saskich powstańców przeciwko panowaniu Normanów) nie tylko własnym życiem, ale życiem całego Loxley.

- Łucznik spod Ravenscar - zakładam, że również był swojego czasu "synem" Herne'a, a "ojciec" odrzucił go, kiedy ten stracił dłoń i nie mógł już strzelać z łuku. Od tej pory żył w brudzie, uważany za szaleńca, a mimo to wciąż czcił Herne'a, który go w to wpędził (w sumie on jednak zapłacił najniższą cenę).

- Robin z Loxley - Zginął naszpikowany bełtami przez ludzi szeryfa, kiedy Herne doszedł do wniosku, że Robin na nic więcej mu się nie przyda, a on wkrótce będzie mieć "nowego ucznia, młodszego i potężniejszego" (tj. nowego syna, młodszego i bardziej wpływowego Wink

). Herne udowodnił wcześniej, że potrafi niejedno - np. teleportować się do zamku de Belleme i złapać wymierzoną w Robina strzałę (swoją drogą to było przegięcie z tą teleportacją - wszystkie inne pojawienia się Herne'a w odległych miejscach można było wyjaśnić jako wizualizowanie się szamana poza własnym ciałem, ale ten jeden przypadek nie pasuje, bo strzała była materialna...) , ale tu najwyraźniej mu się nie chciało - chociaż świetnie wiedział, że Robina czeka śmierć - o czym mu osobiście powiedział, oczywiście na swój zawile-zagadkowy sposób.

- Robert z Huntingdon - nie wiadomo, jak skończyłby Robert, gdyby doszło do IV serii (aczkolwiek mam cichą nadzieję, że zakatrupiłby Herne'a i żył długo i szczęśliwie Razz

), ale już za końcówkę serii III mam ochotę Herne'a udusić: To on rozdzielił Roberta i Marion! I zrobił to z premedytacją.

Zanim nie obejrzałam ponownie (po latach) „Czasu Wilka” wydawało mi się, że smutne zakończenie to po prostu wynik tragicznego zbiegu okoliczności: to, że Robin/Robert odszedł z kręgu dziewięciu dziewic, zanim pojawiła się tam Marion, że Marion zobaczyła martwego golema zanim zmienił się w glinę itd. (po prostu bad timing), ale po ostatnim oglądaniu widzę, że nic takiego by się nie stało, gdyby Marion nie miała snu/wizji, w której zobaczyła martwego Robina (tj. bestię Gulnara, ale myślała, że to Robin) w kręgu. Gdyby nie ta wizja (piszę wizja, gdyż nie był to zwykły, wywołany niepokojem sen – Marion zbyt precyzyjnie zobaczyła przyszłą scenę), mimo niepokoju zaczekałaby w Halstead, Robin by po nią przyjechał i normalnie wróciłaby z nim do Sherwood i pobraliby się. Ale nie.
A kto w serialu odpowiada za wizje? Herne. Tutaj wprawdzie nie jest to powiedziane wprost, że to on tę wizję na Marion zesłał, ale to logiczne założenie. Oprócz tej wizji, Marion ma w serialu jeszcze dwie: najpierw widzi efekty wypicia przez banitów ziółek Jennet (tutaj następuje to bezpośrednio na skutek działania Herne'a, który bezpośrednio pokazuje się Marion), potem, patrząc na Albion (miecz związany z Hernem), widzi jak Robin/Robert zostaje ranny w zasadzce. Według mnie również ta trzecie wizja pochodzi od Herne'a, który chce, żeby Marion pojechała do kręgu i zobaczyła „trupa Robna”, podczas gdy on, ewidentnie wiedząc co nastąpi, szybko każe Robertowi zabrać się do Sherwood, gdzie zagaduje go na tyle długo, że ten jedzie się do Halstaed dopiero następnego dnia.
Dlaczego piszę, że Herne wiedział co nastąpi? Po pierwsze: jakiekolwiek nie byłoby źródło jego wiedzy, Herne wiedział całkiem sporo o tym, co nastąpi. Gadał o tym w pompatycznych zagadkach (por. „Przybędzie dziecko” - o przyjściu Matthew z Wickham – ale wiedział, że mały przyjdzie! ), ale wiedział. Przepowiedział, że on i Robin spotkają się w kręgu, wiedział, że Gulnar zginął, a także (bo to była jego robota), że Marion przybędzie do kręgu – i szybko zadbał o to, by Robina wtedy tam nie było.
Nienawidzę go za to, grrr.

Pytanie, czemu chciał ich rozdzielić? Mam dwa podejrzenia.
Pierwsze - „mistyczne” - Herne mówi Robertowi, że moce światła i ciemności są w nim w równowadze. Jak rozumiem – w samym Robercie. A gdyby związał się z Marion, która wyraźnie stoi po jasnej stronie, równowaga zostałaby zakłócona. Tak więc Herne, w dbałości o ukochaną równowagę, rozdziela Marion i Roberta i to tak, żeby żadne z nich nie zorientowało się, że to jego wina i żeby Robert dalej był jego synem i pełnił jego wolę.
(Dlaczego zatem Herne zezwolił na związek pierwszego Robina i Marion? - może dlatego, że w „Ciemnym” Robinie faktycznie było więcej mroku, zwłaszcza po śmierci towarzyszy (por. „Czarownik”) i dopiero będąc razem z Marion „był w równowadze”?)

Drugie - „prozaiczne” - Herne obraził się na Roberta, bo (w przeciwieństwie do Loxleya) ten wolał, żeby ślubu jemu i Marion udzielił Tuck, a nie Herne (a Herne'a poprosił tylko o błogosławieństwo). Herne oficjalnie nie dał nic po sobie poznać, ale za plecami Roberta pokazał mu gest Kozakiewicza Razz

i uknuł intrygę, żeby rozdzielić go z ukochaną.

PS. Z innej beczki: oglądając po raz kolejny odcinki „Czarownik”, zwróciłam uwagę na nakrycie głowy Herne'a po zdjęciu rogów (w tych odcinkach stary piernik jeszcze nie chodzi z rozpuszczonymi włosami). Ta jego skórzana „kominiarka”/kapturek ma z grubsza ten sam kształt co czarny kapturek de Belleme'a. Tak się zastanawiam, czy to był celowy zabieg, by pokazać, że Herne i de Belleme są rywalami?

Dyrr · Wysłany: Sob 11:51, 21 Sty 2012 Temat postu:

desertrat · Wysłany: Nie 10:28, 22 Sty 2012 Temat postu:

Dyrr, a dlaczego niby Mara swoją wiarę i praktykę ma zachowywać dla siebie ? Jest chyba wolny kraj i każdy ma prawo interpretować jak chce. Czy tak wychwalana tolerancja chrześcijaństwa już nie obejmuje ?

Ja tam dawno nie czytałem tak wnikliwej analizy którejś z postaci. Można się z nią oczywiście nie zgadzać, ale na tym też polega wartość poglądów przez nas nieakceptowanych, że zmuszają nas do refleksji.

Skoro poddajemy krytyce różne postacie, także pozytywne to czemu nie Herna. ?

Odnosząc się już do samego postu Mary

Jako przedstawiciel innego kultu z chrześcijańskiego punktu widzenia Herne zawsze zasługiwałby na krytykę, - dlatego może nie należałoby do niego przykładać tej miary.

Co do braku starań o ratowanie Czarnego to faktycznie pomiędzy działaniami Herna w "Enchatment" a "Greatest Enemy" występuje znacząca dysproporcja ale :
- po pierwsze Herne nie jest bogiem więc ma nad sobą siły nad którymi nie może panować np. przeznaczenie. Mógł ocalić Robina przed Bellemem bo jeszcze nie nadszedł czas na zgon jego adepta, ale jak już godzina wybiła wiedział, że nic nie może zrobić
- po drugie musimy pamiętać, że śmierć Robina była "wynikiem" odejścia Praeda i twórcy na szybko musieli wprowadzić taki motyw. Dlatego pewnie wkradły się pewne nielogiczności.

Natomiast zarzut nie do końca jasnego określenia się po stronie "światłości" należy poważniej rozważyć, bo rzeczywiście wydaje się, że nie uważa on sił ciemności za coś z gruntu złego - mówi wszak do Czarnego Robina - "siły światła i ciemności zawsze będą z tobą".

Również argumentacja dotycząca rozdzielania Roberta i Marion w "Czasie Wilka' daje dużo do myślenia i trudno przejść nad nią od tak do porządku dziennego.

Ten post nawet jeśli się z nim w całości czy w części nie zgadzać pokazuje, że serial nie poddaje się jednoznacznej interpretacji i jest jeszcze wiele jego aspektów które można przedyskutować. Właśnie takie twierdzenia idące na przekór interpretacjom oczywistym są najciekawsze, bo jak już nadmieniłem zmuszają do refleksji i myślenia.

Mara · Wysłany: Nie 23:33, 22 Sty 2012 Temat postu:

Hound of Lucifer · Wysłany: Nie 23:40, 22 Sty 2012 Temat postu:

Mara, bardzo ciekawe interpretacje Smile

I dzięki za to, że nie obraziłaś się na Dyrra za jego post i nie rozpętał nam się tu konflikt Wink

desertrat · Wysłany: Pon 0:07, 23 Sty 2012 Temat postu:

nothing's forgotten · Wysłany: Pon 5:59, 23 Sty 2012 Temat postu:

Mara · Wysłany: Czw 22:07, 26 Sty 2012 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Czw 23:20, 26 Sty 2012 Temat postu:

Ja chcę tylko dodać, że chrześcijański bóg też nie jest tylko dobrem - skoro w jego imię wyrzynano ludzi Twisted Evil

Cokolwiek mówią w tym momencie księża - to w Starym Testamencie był mściwy i okrutny - bo tacy byli bogowie.
Nie mam nic do chrześcijan ale denerwuje mnie zakłamanie.
Nie wierzę w to, ze są jacyś bogowie, którzy są tylko dobrzy lub tylko źli. W każdym razie religie, mity temu przeczą.

A co do zrównania sił światła i ciemności - najlepszym stanem jest jednak harmonia.
Posługiwanie się pojęciami "dobra" i " zła" zawsze prowadzi do niczego bo zdefiniowanie tych pojęć jest mega trudne.

Mara:

desertrat · Wysłany: Czw 23:23, 26 Sty 2012 Temat postu:

Truflo to, że w czyjeś imię coś się robi niekoniecznie jest winą tego imienia. Raczej złamaniem drugiego przykazania.

A smierć Jezusa tez nie ma nic wspólnego z determinizmem.Jest wyrazem jego wolnej woli.W każdej chwili mógł on zmienić swoją decyzję.

Trufla · Wysłany: Czw 23:27, 26 Sty 2012 Temat postu:

Oj - prawda taka, ze chrześciajński bóg był taki jak akuratnie wymyślili sobie go rządzący kościołem Twisted Evil

I w zależności od czasów.
Odpowiadam na hasła, ze bóg chrześcijański to światłość tylko.
A inni bogowie to demony.

Z tego co wiem to Jezus wiedział, ze umrze. I, ze taka jego rola i przeznaczenie. Niby mógł pokazać bogu faka, ale jednak poddał się przeznaczeniu. Urodził się, zeby umrzec - dla mnie to determinizm.