Historia militarna średniowiecznej Anglii ukazana w RoS

Nasir

O jakich wydarzeniach z historii militarnej średniowiecznej Anglii wspomina się w "Robinie z Sherwood"? Rolling Eyes

Hound of Lucifer · Wysłany: Śro 21:10, 11 Paź 2017 Temat postu:

Bitwa pod Hastings, krucjaty i bodajże walki z Francuzami? Coś o jakichś autentycznych walkach (oblężeniach) było też chyba w "Lord of the Trees"? De Nivelle i Gisburne wspominali dawne czasy i chyba było tam coś o historycznych starciach. Ale dobrze nie pamiętam, bo dawno nie oglądałem serialu.

Nasir · Wysłany: Sob 20:57, 14 Paź 2017 Temat postu:

Pamięć o bitwie pod Hastings z 1066 roku pomiędzy Anglosasami i Normanami pojawia się w słowach Robina z Loxley kierowanych do jego kompanów w odcinku "Czarownik" (cz. 2). W odcinku 1 i 2 pobrzmiewa echo III krucjaty bowiem baron Simon de Belleme był ex krzyżowcem walczącym w Ziemi Świętej, zapewne pod rozkazami króla Ryszarda I Lwie Serce. W odcinku 6 pt. "Królewski błazen" wspomniany monarcha wraca z dwuletniej niewoli niemieckiej u cesarza Henryka VI. Z kolei w odcinku "Przepowiednia" wspomina się o wojnie Anglii z Francją prowadzonej przez Ryszarda I Lwie Serce w 1199 roku, w której odzyskiwał on miasta i zamki (rodowite posiadłości Plantagenetów) utracone w czasie jego nieobecności w kraju. Na końcu odcinka wspomina się o jego śmierci w Normandii, co jest kolejnym faktem z militarnych dziejów średniowiecznej Anglii. Jest to nawiązanie do jego niespodziewanej śmierci w czasie oblężenia zamku Châlus-Chabrol. Zginął od strzały wypuszczonej przez francuskiego łucznika (był jeszcze chłopcem). Człowiek ten, nazywany był przez kronikarzy Peterem Basilim, Johnem Sabrozem lub Bertranem de Gurdun.

W Ros pojawia się wątek Bractwa Asasynów w osobach renegatów-asasynów Nasira, członka bandy oby Robinów i Saraka, służącemu Philipowi Markowi, szeryfowi Lincoln a potem i Nottingham, Derby i Królewskich Lasów, sławnego jako rzeźnika i okrutnika. Motyw ten stanowi kapitalne nawiązanie do dziejów tej tajemnej sekty i bractwa opartej na fanatyzmie i ślepym posłuszeństwie wobec ich mistrza, o którym głośno było w XII w. Nazywano go "Starcem z Gór". Raszid ad-Din Sinan, bo o nim mowa (wobec niego używano wspomnianego nieco wcześniej tytułu/określenia) powstrzymał nawet ekspansję Saladyna, zmuszając jego wojska do odwrotu spod górskiej twierdzy Asasynów w Syrii, tj. Masjaf. Asasyni w późniejszym czasie odparli nawet najazd mongolski w 1260 r., podobnie jak ponad 70 lat wcześniej broniąc się za murami zamku Masjaf (był nawet całkiem sporych rozmiarów).

Przywołany przez Ciebie odcinek "Pan drzew" przedstawia motyw najemników z Brabancji, krainy znajdującej się w średniowieczu na terenach części dzisiejszej Belgii i południowo-zachodniej Holandii. Zostało w nim pokazane jak panoszyli się w hrabstwie Nottingham, zwłaszcza w wiosce Wickham. Dokonywali różnych gwałtów i rozbojów. Jest to nawiązanie znajdujące uzasadnienie w dziejach wojskowych XIII-wiecznej Anglii. Brabanccy najemnicy byli wynajmowani przez króla Jana bez Ziemi. Uczestniczyli w wojnach w płn. Francji, biorąc udział w przegranej bitwie pod Bouvines w 1214 roku. Przebywali w Anglii nawet po klęsce króla Jana pod Bouvines, czyniąc spustoszenie gdzie tylko się pojawiali. Sprzyjał temu nadwątlony prestiż Anglii na arenie międzynarodowej po przegranej wojnie z Francją i nie odzyskanie utraconych wcześniej ziem. Na domiar złego skarb królestwa został poważnie nadwątlony, a sama Anglia stała na skraju bankructwa. Skarb Królestwa Anglii za czasów Jana bez Ziemi dosłownie świecił pustkami. Po powrocie do Anglii Jan musiał stawić czoło rebelii baronów. W jednym z punktów w Wielkiej Karcie Swobód podpisanej w 1215 roku przez króla Jana zobowiązał się "po przywróceniu pokoju do wypędzenia z królestwa wszystkich cudzoziemskich rycerzy, kuszników, oficerów i najemników którzy przybyli do serca królestwa na koniach i z bronią". Punkt ten dotyczył to m. in. brabanckich najemników.

Guy z Gisbourne w rozmowie z Betrandem de Nivelle wspomina bitwy, w których walczyli "ramię w ramię" jak towarzysze broni. Wymienia bitwę (zapewne oblężenie jak można wywnioskować z kontekstu wypowiedzi Guya) pod Argenton, gdzie głodowali; maskarę (bitwę) pod Monterą i oblężenie Szowini. Montera nasuwa mi skojarzenia z Montlhéry we Francji. Hugo X Czarny z Lusignan (ur. ok. 1185, zm. 1249 pod Damiettą), senior Lusignan, hrabia La Marche (od 1219) i Angoulême (od 1220), syn Hugona IX był jednym z przywódców opozycji możnowładczej przeciw rządom regencyjnym królowej Blanki w okresie małoletności jej syna Ludwika Świętego. Potem przywódca buntu przeciw władzy królewskiego brata Alfonsa w Akwitanii, który skończył się klęską i upokorzeniem Hugona w bitwie pod Taillebourgiem, w lipcu 1242 roku. Zmarł w czasie wyprawy krzyżowej do Egiptu, w bitwie pod Damiettą w 1249 roku. Jego małżeństwo z Izabelą pozwoliło rozszerzyć posiadłości rodu o hrabstwo Angoulême, którego była ona ostatnią dziedziczką.

Po śmierci swego ojca Hugona IX w 1219 roku objął we władanie hrabstwo La Marche. W 1220 roku ożenił się z Izabelą, wdową po Janie bez Ziemi (zm. 1216), córką Aimera Taillefer, hrabiego Angoulême. Uczynił to mimo tego, że w 1214 roku zaręczył się z Joanną, jej córką z pierwszego małżeństwa. Poza tym zanim Izabela wyszła za mąż za Jana, była wcześniej zaręczona z ojcem Hugona. Związek z Izabelą pozwolił mu objąć władzę w Angoulême. W 1224 złożył hołd Ludwikowi VIII, a wkrótce po tym dowodził nieudaną wyprawą króla na Gaskonię. W 1226 roku wziął udział w wyprawie królewskiej na Langwedocję, opuścił jednak armię, po upływie czterdziestu dni obowiązkowej służby, w czasie oblężenia Awinionu.

Po śmierci Ludwika VIII, Hugo znalazł się w obozie możnowładców wrogich królowej-wdowie Blance, sprawującej regencję w imieniu małoletniego Ludwika IX. Opozycjonistami, oprócz Hugona, byli przede wszystkim Piotr Mauclerc hrabia Bretanii, Ryszard z Kornwalii (brat króla Anglii Henryka III) oraz Tybald IV z Szampanii, który jednak wkrótce przeszedł na stronę dworu. W pozyskaniu władcy Anglii pomocny z pewnością był fakt, że żona Hugona była matką Henryka III i Ryszarda z Kornwalii. Buntownicy zgromadzili armię pod Thouars w 1227 roku. Nie doszło jednak do bitwy – zawarto traktat w Vendôme, którego jednym z postanowień było małżeństwo pomiędzy córką Hugona (prawdopodobnie Izabelą) a bratem Ludwika IX Alfonsem z Poitiers. Hugo otrzymał za to, jako rękojmię, L'Aunis i Saint-Jean-d'Angély.

Hugo najpewniej nie brał udziału w próbie odbicia Blance młodego króla, podjętej w tym samym roku pod Montlhéry. Natomiast w walce z kolejną koalicją możnowładców (1228–1231) wspomagał króla. Postanowienia traktatu paryskiego z 1229 roku zerwały zaręczyny córki Hugona z Alfonsem z Poitiers, gdyż ten miał się ożenić z Joanną, spadkobierczynią Rajmunda VIII z Tuluzy. W 1230 roku uzgodniono, że w ramach zadośćuczynienia najstarszy syn Hugona, również o imieniu Hugo, pojmie za żonę siostrę Ludwika IX Izabelę. Do tego mariażu również nie doszło, gdyż młodszy Hugo poślubił Jolantę, córkę Piotra z Bretanii.

Jako ciekawostkę dodam, że barwy Brabancji znalazły się w 1830 rok na fladze Belgii (od góry: czerwony, żółty, czarny).

W odcinku "Czas Wilka" (cz. 1-2) Robert de Rainault wspomina w rozmowie z Guyem z Gisbourne o planowanej przez króla Jana bez Ziemi wojnie ze zbuntowaną północną Walią. Szeryf nawet jest wściekły na króla, że tak często walczy, co stanowi aluzję do wcześniejszych konfliktów. Zwymyślał go od wojowniczych karłów. Faktycznie w 1208 r. Jan bez Ziemi wyprawił się do południowej Walii. Natomiast w 1209 r. na pogranicze szkockie, a w 1210 r. do Irlandii. Te prowadzone przez niego kampanie zakończyły się sukcesami, lecz kosztem ludu Anglii który musiał dostarczać ogromnych ilości zaopatrzenia dla wojska (żywności i paszy dla koni!). Przez tak częste wojny cierpieli prości ludzie żyjący na wsi, często przymierając głodem, gdyż swoje zapasy musieli wydać urzędnikom królewskim a Ci dostarczyć je królowi.

W serialu RoS pojawia się również konflikt rozsadzający Królestwo Anglię od środka, którego apogeum nastąpiło w XIV w. w postaci powstania Wata Tylera, a mianowicie konflikt biednych (Anglosasów) z bogatymi (Normanami). Do tych pierwszych zaliczali się właśnie banici tacy jak Robin z Locksley, Mały John, Robert z Huntingdon i Adam Bell.

Historyczny jest również ukazany w serialu "Robin z Sherwood" konflikt pomiędzy banitami z lasów Sherwood i Barnsdale a szeryfem Nottingham, Derby i Królewskich Lasów.

Ani jeden odcinek RoS nie poruszał natomiast kwestii szkockiej za czasów panowania Ryszarda I Lwie Serce i Jana bez Ziemi (tj. polityki zagranicznej Królestwa Anglii wobec Królestwa Szkocji; mianowicie chodzi tu o zamianę zobowiązania do militarnej pomocy Ryszardowi na zapłatę mu 10 000 marek w srebrze przez króla Szkocji, Wilhelma I Lwa, potrzebnych mu na organizację III krucjaty oraz nieudane wyprawy na Szkocję Jana bez Ziemi).