Herne's Son (Syn Herne'a)

Trufla · Wysłany: Wto 8:56, 22 Lip 2008 Temat postu:

brunhilda1984:

brunhilda1984 · Wysłany: Wto 15:26, 22 Lip 2008 Temat postu:

marrac · Wysłany: Wto 11:24, 14 Paź 2008 Temat postu:

Wydaje mi się, że Herne`s Son to bardzo mocny poczatek nowej serii. PRzy czym naprawdę mocna jest część 1. Potem zaczyna się robić trochę dziwny klimat.. Widać, ze serial robiono w latach 80 - np. gość, który pokazywał Nasirowi jak ma walczyć miał typową fryzurę (i image) muzyka z lat 80 (syntezatory, kicz i te sprawy). Podobało mi się za to np. bardzo ujęcie z wilkiem - to nagłe zbliżenie na wyjące zwierzę - ciarki mnie przeszły....

Hound of Lucifer · Wysłany: Wto 12:23, 14 Paź 2008 Temat postu:

Szymon · Wysłany: Wto 12:26, 14 Paź 2008 Temat postu:

marrac · Wysłany: Wto 14:12, 14 Paź 2008 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Pią 12:28, 26 Gru 2008 Temat postu:

A ja sobie odświezylam drugą częśc Syna Herna i nie wspominaliśmy o zajebistej przemowie Willa do Johna, Mucha, Tucka i Roberta - o tym, ze byli kiedyś jak wilki, a teraz wszystko sie posypalo...to takie moje Smile

Uwielbiam ten fragment...

A dwa to ogladając to trzezwo i odzierajac z sentymentu - mialam po raz pierwszy efekt - o boze jaka naciagana fabuła - zaciekawił mnie fakt co by chcieli zrobic banici jakby świta Owena nie była na zamku - wpasc na dziedziniec i powyzynac wszystkich czy co?
Ciekawe jaki mieli plan...

Jano · Wysłany: Sob 1:50, 27 Gru 2008 Temat postu:

cześć,
Ale przecież Robin (Robert) wypełniał przeznaczenie,niezależnie od planu i tak Marion zostałaby uwolniona a druzyna banitów zjednoczona na nowo.

przykuta · Wysłany: Pon 17:25, 25 Maj 2009 Temat postu:

Sailor · Wysłany: Wto 17:47, 11 Sie 2009 Temat postu:

Wreszcie zabrałam się za oglądanie trzeciej serii i mogę ją skomentować Cool

niestety muszę przyznać , że słabo z tą trzecią serią...
inny klimat, banici też jakby zupełnie inni, zwłaszcza John i Marion, za to Much wydoroślał

podoba mi się sam początek, który nawiązuje do tego, co się wydarzyło w "The Greatest Enemy" - bardzo smutne

oczywiście motyw zbierania bandy jak najbardziej trafiony, podobnie jak ich wczesniejsze rozdzielenie, tak chyba musialo być po śmierci Robina...
tylko trochę dziwne, że akurat Tuck zostal sam w lesie

świetne wejście Willa z tym kuflem piwa Laughing

walka z Robertem tez fajna

jeśli chodzi o Roberta...to właściwie nic do niego nie mam, myślałam, że go "znielubię" ale jak narazie to nie Cool

to dla mnie zupelnie nowa postać i jest ok dopóki nie zacznę go porównywac do Robina/Michaela
oczywiście brakuje mu tego co miał Michael - tej siły odziaływania, oryginalności i...sama już nie wiem jak to nazwać
on chyba miał zbyt wielki wpływ na ten serial, nawet na Carpentera, bo spodziewalam się po nim lepszych scenariuszy

trochę sie nudziłam ogladając te odcinki, co przy pierwszej i drugiej serii nigdy sie nie zdarzało i mogłabym je oglądac codziennie.

ogólnie mówiąc trzecia seria to już nie to samo, mimo to, obejrzę wszystkie odcinki, bo wcale się nie zniechęciłam

ps. fajna scena kiedy Robert przewraca krzesło z Owenem Laughing

Kacha739 · Wysłany: Nie 22:44, 30 Maj 2010 Temat postu:

Mi jednak podoba się bardziej drugi odcinek gdzie Robert musi zgrać znowu całą grupę. Co jest tym bardziej trudne bo oni sami już w siebie nie wierzą. Chociaż w pierwszym odcinku on sam miał podobne dylematy i wcale tu nie chodziło o zostawienie majątku lub zawiedzenie ojca tylko o zastąpienie bohatera jakim był Robin.

Dyrr · Wysłany: Wto 11:25, 01 Cze 2010 Temat postu:

No to teraz ja - sam się zdziwiłem, ale jakoś inaczej odebrałem ten odcinek, niż dawniej. Ogólnie oceniam go bardzo dobrze - w zasadzie podobało mi się wszystko. Może Grendel jest taki zbyt niewinny i ładniutki jak na zamek Owena:). No i Gulnar - świetna postać, ta czaszka, ta hipnoza, ten obrządek małżeństwa - lubię takie klimaty. Ale tak mam, najbardziej klimatyczni byli właśnie Gulnar i Belem:)

Super scena, jak Marion dziękuje wszystkim za ratunek i każdy z banitów coś jej odpowiada, każdy coś miłego, a Will tylko, że Owen nie żyje:)

Fajny klimat na zamku ojca Roberta, świetne walki na arenie.

Oceniam tez inaczej Blondyna. Po prostu inna postać, nawet fajnie zagrana przez Connery'iego. Jak to mówią love it or leave it. Ja to kupuję.

Saburzanka · Wysłany: Pon 15:05, 09 Sie 2010 Temat postu:

Kosmitka153 · Wysłany: Pon 14:14, 23 Sie 2010 Temat postu:

Lubię te odcinki,a szczególnie to, jak Robin(wtedy jaszcze Robert) bije się z Will'em Very Happy

desertrat · Wysłany: Sob 12:15, 12 Lut 2011 Temat postu:

Nie wiem czy zwróciliście na to uwagę, ale mam wrażenie, że na początku odcinka niektóre flashbacki z momentu gdy banici dowiadują się o śmierci Robina to są trochę inne ujęcia niż te które widzieliśmy w Greatest Enemy. Np. Will w inny sposób wypowiada kwestię "Myślę, że już po nim". Ponadto w Greatest Enemy, w momencie gdy Gisoburne mówił "Wasz ukochany przywódca nie żyje" widać było twarze banitów, zaś w Herne's Son jest ujęcie na Gisoburna.

Saburzanka · Wysłany: Sob 12:40, 12 Lut 2011 Temat postu:

Hound of Lucifer · Wysłany: Sob 12:52, 12 Lut 2011 Temat postu:

desertrat · Wysłany: Nie 12:58, 13 Lut 2011 Temat postu:

Dla mnie to jest najlepszy odcinek całego serialu. Podobnie jak w "Czarnoksiężniku" wykorzystano tu istotny motyw z legendy, bo przecież Robin funkcjonuje w niej albo jako plebejski Loxley, albo właśnie jako wielmoża Huntington. Motyw zebrania złamanej na duchu bandy jest przepiękny.Robertowi jest trudniej niż jego poprzednikowi bo musi przełamać ich nieufność i przywrócić im wiarę w siebie. "Motywacyjne" rozmowy z Johnem i Wille, są bardzo autentyczne ale i też po ludzku wzruszające.Chłopaki walczą o Marion, ale też walczą o swoją godność, o to by móc spojrzeć w swoje odbicie w wodzie(luster raczej nie mieli). Znakomitym pomysłem było to by Robert stoczył walkę z każdym z banitów(oprócz Mucha, ale to by było nieco naciągane) i przez to zdobył ich szacunek.

Powiem wam, że tak jak śmierć Czarnego kojarzy się mi ze śmiercią Jezusa, tak banici kojarzą mi się z ...apostołami. Tak jak oni banici wierzyli, że Robin poprowadzi ich do nowej pięknej rzeczywistości, a gdy zginął też pochowali się jak myszy pod miotłą ("Uderzę w pasterza, a rozproszą się owce jego..."). Po zmartwychwstaniu nagle jednak ci strachliwi rybacy wychodzą na zewnątrz i są gotowi ginąć za to w co wierzą. I tak samo banici kiedy Robin "Zmartwychwstaje" przypominają sobie kim byli i do czego są powołani.

desertrat · Wysłany: Pon 20:14, 14 Lut 2011 Temat postu:

Był miód, niechże będzie i łyżka dziegciu. Nie rozumiem jak Gisbourne wpadł na trop bandy w Lichfield. Skąd wiedział, że tam szukać ? Od biedy można przyjąć, że objeżdżał po kolei okoliczne sioła i trafił. Ale w rozmowie ze Sparrowem stwierdza, że banitów jest pięciu.Skąd to wiedział skoro szpieg widział tylko Roberta i Tucka.Nawet jeśli uznać, że w wiosce Johna(a że tamci tam jadę to owszem miał info) dowiedział się, ze on i Much dołączyli, to nie miał prawa wiedzieć o Willu, dopóki Ambroży nie wspomniał, że zajazd należy do Scathlocka.