Walki w RoS, czyli o przewadze ducha nad materią

Nick_T · Wysłany: Pią 17:05, 27 Paź 2006 Temat postu:

Ja sam:

Cukiernia ciast trujących · Wysłany: Czw 21:08, 02 Lis 2006 Temat postu:

Czyli mam elegancko przyjąć elegancką kapitulację? Wink

Czy tylko stwierdzić, że konsekwentnie zgadzam się z Twoimi tezami z początku postu?

Nick_T · Wysłany: Pią 0:10, 03 Lis 2006 Temat postu:

Jeśli zaakceptujemy świat "superbanitów", to mój wywód o nieszkodliwości działań banitów należy zrewidować: banda jest nieszkodliwa tak długo, jak długo nie przekracza granic działań nakreślonych w serialu, czyli nie atakuje za często, nie zabija nikogo ważnego i nie próbuje wejść do Nottingham i przejąć władzy ;-)

Jeśli przyjmiemy wymagany logiką świat, w którym banici są doskonałymi łucznikami i świetnymi szermierzami, ale bez "supermocy", to mój wywód jest poprawny. :-D

Piotr · Wysłany: Wto 14:42, 20 Lut 2007 Temat postu:

Przedewszystkim odnośnie Kuszy to Kusza w porównaniu z łukiem była powolniejsza moze bardziej celna ale zbyt wolna, ponadto łuk zwłaszcza walijski a takim się banici posługują ma większy zasięg. Co do uzbrojenia to nie jestem pewien czy gdyby aktorzy nosili, rzeczywiście zbroje z epoki to byliby w stanie rzeczywiście poruszać się i walczyc. Odnośnie twojego zdania na temat Robin Hooda to zgadzam się tylko częściowo w pierwszej części Robin Hood i Czarnoksieżnik w ogóle nie walczył mieczem głównie posługiwał się łukiem w drugiej niewiele. MOżna by powiedzieć, że w pierwszej części pod kierownictwem Scarletta dopiero się uczył nim posługiwać.

Nick_T · Wysłany: Wto 15:53, 20 Lut 2007 Temat postu:

Nie mówię, że trzeba jak Abberline (brawo!) przeczytać wszystkie posty na forum, ale już wątek w którym się pisze wypadałoby...

przykuta · Wysłany: Czw 13:03, 15 Mar 2007 Temat postu:

Siły światła i ciemności - Robin nie jest po JEDNEJ ze stron. On jest równowagą dla tego świata.

"Robin zobaczył kobietę na skraju lasu opłakującą swego syna, którego nie tak dawno zabił. Wszedł do lasu i się powiesił" - był taki szorcik - pamięta ktoś?

Dlaczego niebiescy to ofermy? No a skąd Szeryf brał tego żołnierza, jak nie spośród wieśniaków? I kto szedł na akcję - Gisburne i ci, którzy akurat nie mieli wymówki - czyli wypychanie nowych przed szereg, bo lepszego żołnierza szeryf zapewne wolał trzymać w zamku. Robin to nie był pierwszy banita czy rzezimieszek. Lepiej było udawać, że się nie żyje, niż się narażać na kolejne strzały.

Co do Helmowego Jaru - zerżnęli z RoS - pamiętacie akcję z The Greatest Enemy z ucieszką ze wsi - tam był mniejszy mostek, ale spychali żołdaków taczką z obornikiem Very Happy

Mimo absurdu ta scena mi się podoba - w tym odcinku oddany był duch walki wszystkich bohaterów. Will i jego walka do końca, John jako siłacz, Nasir - profesjonalista i skrytobójca. Poza tym jego czyli fightera walka z Gisburnem, który wcale nie jest fajtłapą.

Albion · Wysłany: Śro 7:16, 26 Wrz 2007 Temat postu:

Jeszcze wracając do liczby zabijanych przez bandę żołnierzy w każdym odcinku filmu - to też mnie trochę raziło, zwłaszcza jak ogląda się kilka odcinków pod rząd. Za dużo tych trupów na realia średniowieczne , za łatwo giną mimo kolczug, tarcz, itd. Film to tylko film, ale wygląda to niestety mało realnie : gdyby szeryf tracił miesięcznie kilku- kilkunastu ludzi tylko w starciach z jedną bandą banitów to byłoby to bardzo dużo. Czasem widzowie myślą o wojnach, bitwach średniowiecznych z perspektywy dzisiejszych czasów, także jeśli chodzi o liczebność wojsk i liczbę ofiar. Tymczasem wtedy były inne proporcje w liczbach - często w wielkich bitwach ginęło...kilkunatu ludzi (chociażby bitwa pod Cedynią), a wielu było rannych. I tego mi trochę brakuje w serialu - wystarczyło pokazać, że banda nie większość zabijała, a ciężko raniła - byłoby to niewątpliwie bardziej realne. Smile

Trufla · Wysłany: Czw 11:15, 27 Wrz 2007 Temat postu:

Albion:

Albion · Wysłany: Czw 20:22, 27 Wrz 2007 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Czw 23:01, 27 Wrz 2007 Temat postu:

Albion - generalnie masz rację Very Happy

Ale taki już urok serialu...chyba musimy jakoś przełknąc parę niedociągnieć...i w sumie przełykamy bo serial ma tyle uroku, ze trudno go znielubić za te walki i brak logiki gdzieniegdzie...ale to tak jakby czepiać sie też tego, ze Wickam ograbiano z jedzenia a ludzie dalej żyli Smile

Szymon · Wysłany: Nie 15:29, 31 Sie 2008 Temat postu:

Co do umiejętności szermierczych Robina to mam pewną koncepcję. Tak naprawdę niewiele wiemy o jego dzieciństwie. Nie sądzę, żeby Robin nabył te wszystkie umiejętności wychowując się pod opieką prostego młynarza. Wszak uciekając z Nottingham sparował kilka ciosów Gisburna. Musiał mieć na ten temat jakieś pojęcie, w przeciwnym razie Sir Guy rozpłatałby go raz dwa. A scena, w której Scarlet udziela mu wskazówek – to był po prostu trening, jakich wiele.

W filmie „Braveheart - Waleczne Serce” po śmierci ojca młody William Wallace zostaje wzięty pod opiekę swojego stryja, o imieniu Argyle. Ten daje mu wykształcenie i uczy władać orężem. Może w przypadku Robina z Loxley było podobnie? Może pojawił się ktoś, kto nauczył Robina czytać, pisać, strzelać z łuku i posługiwać się mieczem? Mógłby to być jego krewny, towarzysz broni Ailrica albo ktoś wysłany przez Herna. Skądinąd wiemy, że Herne powierzał misje różnym osobom (np. Ailric, czy jednoręki łucznik z „Mieczy Waylanda”), a przecież musiał czuwać nad Robinem w okresie dorastania.

Temat otwarty na fanfic. Może natknęliście się na coś w podobnym stylu? Bo coś mi się wydaje, że historia z jeleniem i wtrąceniem do lochu to nie była pierwsza przygoda Robina Wink

Szymon · Wysłany: Wto 0:03, 04 Lis 2008 Temat postu:

Tu chciałbym jeszcze odnieść się do kwestii „oszczędzania” Gisburna. Otóż moim zdaniem nie jest tak, że Robin i spółka nie chcą go zabić!

Pamiętajmy, że dialog między Robinem, a Willem w „Lord of the Trees” odbywa się w konkretnych okolicznościach, mianowicie po schwytaniu i uwięzieniu Gisburna, Bertranda de Nivelle i pozostałych najemników. Robin próbuję przekonać Szkarłatnego, że nie można ot tak po prostu, z zimną krwią („in cold blood”) zamordować Gisburna. Jeńców się nie zabija, niezależnie od tego, czy są to ludzie pokroju Gisburna, czy zwykli żołnierze. Nie przypominam sobie, by banici kiedykolwiek zabili któregoś ze swoich jeńców. Gisburne nie stanowił tutaj żadnego wyjątku.

Fakt, że Gisburne wychodzi cało z opresji, tłumaczyłem sobie zawsze tym, że koleś miał po prostu szczęście (na które wpływ zapewne mieli scenarzyści Wink

). Często bywało tak, że na pierwszy ogień szli dowodzeni przez niego żołnierze, więc siłą rzeczy banici musieli uporać się w pierwszej kolejności z nimi. Gdy większość z nich została zabita lub rozpędzona na cztery wiatry, i już w tym momencie wiadomo było, że akcja zakończyła się powodzeniem, nie było sensu dożynać osaczonego Gisburna. Jak już wspomniałem jeńców się nie zabija. Czym innym jednak jest starcie podczas bitwy, akcji, zasadzki.

Gdy przyjrzymy się indywidualnym pojedynkom Gisburna np. z Robinem, to zauważymy, że Robin oddaje ciosy w taki sposób, aby tego Sir Guya zabić lub przynajmniej zranić. W odcinku „Alan a Dale” w scenie zasadzki jest moment kiedy Guy porwał Mildred i próbował z nią uciec konno. Marion już miała na celowniku Gisburna, i gdyby Alan jej nie przeszkodził (najwyraźniej z obawy, że Mildred może zostać przypadkowo postrzelona), Sir Guy zapewne wylądowałby na ziemi ze strzałą w plecach. Ten obrót spraw zezłościł Małego Johna, który krzyknął: „Mieliście do niego strzelać!”. Nawiasem mówiąc Marion była po raz kolejny o krok od wysłania Gisburna na tamten świat w odcinku „King’s fool”.

Niezbyt jednak trafiają do mnie rozważania Robin Hooda w „Seven poor knights from Acre”, podczas ćwiczeń strzeleckich.

Will: Trzeba było go zabić, gdy była ku temu okazja.
Robin: Bardziej nam się przyda będąc żywym. Ludzie nienawidzą Gisburna i wszystkiego za czym stoi. Im bardziej będzie ich nękał, tym bardziej oni będą po naszej stronie. Pomyśl... Szpiedzy w każdej wiosce. Posłańcy. I nie tylko po wioskach. Już teraz mamy ludzi w Nottingham.

Przyznam, że ta logika do mnie jakoś nie trafia. To znaczy, że co? Robin walczy z Gisburnem w obronie nękanych ludzi, ale jednocześnie jest mu na rękę, że Sir Guy będzie ich nękał jeszcze bardziej, bo dzięki temu… łatwiej mu będzie walczyć z Gisburnem? Czy tak?

Całe szczęście, że w kolejnym odcinku, czyli „Alan a Dale” tego typu rozważania Robin odłożył na bok.

Trufla · Wysłany: Wto 1:11, 04 Lis 2008 Temat postu:

Szymon:

Szymon · Wysłany: Wto 19:07, 04 Lis 2008 Temat postu:

Trufla · Wysłany: Wto 20:06, 04 Lis 2008 Temat postu:

Robin był na początku taki niewyrobiony - można tak naciągnąć sytuację...jak ja usprawiedliwiam ten serial Razz

Saburzanka

Saburzanka · Wysłany: Sob 11:46, 26 Lut 2011 Temat postu:

Jeśli zaś chodzi o przewagę normańskiego ducha nad rzeczywistością historyczną, to...

Hound of Lucifer · Wysłany: Sob 16:23, 26 Lut 2011 Temat postu:

Hastings - jedna z najbardziej fascynujących bitew w historii ludzkości. No i mało która miała tak decydujący wpływ na losy świata. Rzadką w moim wypadku sprawą jest też fakt, że nie mam tu wyraźnego faworyta - lubię obie wojujące strony, choć chyba jednak minimalnie wiekszą sympatię mam do Harolda, a szczególnie jego huskarlów (gwardia przyboczna).

O bitwie pod Hastings wspomina Robin w swojej mowie w "Czarowniku", po której można powiedzieć, że uformowała się banda: Pod Hastings nikt nie uciekał. Trochę przesadził, ale jednak armia Harolda (a szczególnie huskarlowie), walczyła bardzo mężnie.

Saburzanka · Wysłany: Sob 17:09, 26 Lut 2011 Temat postu:

Hound of Lucifer · Wysłany: Sob 17:35, 26 Lut 2011 Temat postu: