Wpadki w serialu

Hound of Lucifer · Wysłany: Pon 21:32, 21 Lip 2014 Temat postu:

Serial miał bardzo duży budżet, polecam ten post: http://www.robinofsherwood.fora.pl/odcinki-seria-iii,38/the-time-of-the-wolf-czas-wilka,294-80.html#14711 Smile

Wydaje mi się więc, że pojawianie się niektórych osób po kilka razy w serialu (omówione zresztą tutaj: http://www.robinofsherwood.fora.pl/ogolnie,1/rozne-wcielenia-tych-samych-aktorow,245.html) nie wynika raczej z oszczędności, tylko z faktu, iż osoby te były sprawdzone i zapewne lubiane przez ekipę Smile

przykuta · Wysłany: Pon 22:36, 04 Sie 2014 Temat postu:

No ba. Aktorzy grali z członkami swoich rodzin, aby klimat autentyczności był większy, niż przy sztywnym trzymaniu się ról.

Elaine · Wysłany: Pon 16:55, 11 Sie 2014 Temat postu:

Ja sobie nawet (nie wiedząc jeszcze o tym forum) spisywałam wpadki, które zauważyłam, ale było ich tyle, że w końcu przestałam je spisywać Wink

. Oto część z tych, które zapamiętałam:

Na początku szeryf, który nie był młokosem zabija ojca Robina. Mija 20 (?) lat, Robin jest już dorosłym, młodym mężczyzną, ale na szeryfie ząb czasu w ogóle nie odcisnął piętna Wink

.

Skąd wieśniacy, jakimi byli banici tak dobrze znali sztukę fechtunku i łucznictwa?

W 2 lub więcej odcinkach przyjmują naiwnie do bandy każdego, nie sprawdzając nawet, czy to nie zdrajca.

W odcinku Alan A Dale Tuck mówi, że nie może udzielić ślubu szeryfowi, gdyż taki ślub byłby ważny. Jakim cudem, skoro Tuck był wyjęty spod prawa i ekskomunikowany?

Owain ap Cymru · Wysłany: Wto 11:15, 19 Sie 2014 Temat postu:

Łucznictwo wtedy było dość dobrze rozwiniętym "sportem". Służyło do polowań (zabronionych), rozrywki i walki. Kontyngenty łuczników były znaczącą częścią normańskiej armii co najmniej od 1280. Wcześniej też musiano doceniać łuczników, co widać choćby na Tkaninie z Bayeux. Można śmiało stwierdzić, że większość angielskich chłopów umiała strzelać, lepiej lub gorzej. Dystanse walki "ogniowej" w serialu nie są duże, na oko do 50 metrów(pewnie ktoś mnie zaraz poprawi), co dla ludzi obeznanych z łukiem nie jest odległością problematyczną. W czasach późniejszych( od Edwarda I) do armii brano ludzi, którzy trafiali w konia z dystansu ok. 200 metrów. Nigdy nie było problemu z rekrutacją.
Co do walki, to pamiętaj że na początku Will uczył banitów szermierki. Z resztą każdy wtedy musiał być obeznany z bronią, bo ciągle obowiązywało prawo fyrdu, czyli pospolitego ruszenia. Na wezwanie króla każdy musiał walczyć w obronie kraju. (to tak w wielkim uproszczeniu)Oczywiście wieśniacy nie mieli szans z normandzkimi zawodowcami, ale z włócznią i w kupie dość dobrze radzili sobie na polu walki.

Elaine · Wysłany: Wto 13:15, 19 Sie 2014 Temat postu:

Marion też Wink

?
Bardziej chodziło mi o to, że garstka wieśniaków prawie zawsze dawała radę dużo liczniejszym ludziom szeryfa i nie tylko Wink

. Ale też na tym polega urok tego serialu.

Owain ap Cymru · Wysłany: Wto 13:27, 19 Sie 2014 Temat postu:

oj tam, się słówek czepiasz. Jakby serial się mocniej trzymał realiów epoki, to po pierwszej serii z bandy zostałby tylko Robin lub Will, albo mielibyśmy nowa bandę.

Elaine · Wysłany: Wto 14:49, 19 Sie 2014 Temat postu:

Skoro ktoś to wziął za czepialstwo, to widzę, że emotek użyłam nadaremnie.
Owszem, musiałaby być wtedy nowa banda, a nie było, dlatego piszemy o wypadkach serialowych. I dokładnie to samo napisałam wcześniej, że na tym właśnie też polega urok tego serialu.

przykuta · Wysłany: Wto 15:04, 19 Sie 2014 Temat postu:

Chyba o wpadkach, nie wypadkach. Przepraszam, wyłapuję wpadki forumowe ;p

A ciekawe wytłumaczenie podał pierwszy reżyser - po prostu naoglądał się filmów o II wojnie światowej i potraktował Normanów jak Niemców. Tam też ich (Niemców) zabijano seriami. Taka prawda historyczna. W końcu serial jest o legendzie, nie o realiach.

Elaine · Wysłany: Wto 15:24, 19 Sie 2014 Temat postu:

Tak, przepraszam, oczywiście o wpadkach, jak zresztą nazwa tematu wskazuje Wink

(autokorekta w smartfonie to jeszcze nie wpadka Wink

). Ale schodzi się z tematu także wybaczcie, już uciekam.

przykuta · Wysłany: Wto 21:16, 19 Sie 2014 Temat postu:

Oj, tak szybko nie uciekaj. Co do przyjmowania do bandy każdego, to dość szybko się zweryfikowało, że czasami nowoprzyjęty może napędzić kłopotów. Ale to akurat realia - byli znikąd i jedyne, aby przetrwać, to sobie zaufać. W końcu dwóch chciało zabić czarnego na początku i się "nawróciło", a poza tym mieli u siebie "profesjonalnego nieufnego".

Owain ap Cymru · Wysłany: Wto 23:53, 19 Sie 2014 Temat postu:

Ty się tak Elaine nie przejmuj tym, co piszę. Wink

Yseult · Wysłany: Pią 11:44, 19 Wrz 2014 Temat postu:

Przejrzałam na szybko jeszcze raz ten wątek, ale tego nie znalazłam.
Oglądałam sobie po raz "enty "Czas wilka" i przyuwazyłam taką rzecz. W scenie z W.Brewerem jak Szeryf popchnięty przez GG upada na żólnierza, podwija mu się tunika i wyraźnie widać buty, a na nich na całej długości piękny, złoty zamek błyskawiczny Smile

.

BlackMoon · Wysłany: Śro 10:28, 24 Wrz 2014 Temat postu:

Nasir · Wysłany: Nie 9:36, 17 Wrz 2017 Temat postu:

Dla mnie ewidentną wpadką w odcinkach o "Mieczach Waylanda" było pominięcie jednego z mieczy Waylanda (pierwotnie nazywany Wolundr), boga kowalstwa i złotnictwa w mitologii nordyckiej (skandynawskiej), a potem anglosaskiej zwanego Gram (j. staronordycki = "Oburzenie"). Jego posiadaczem był Sigurd (Siegfried) wspomniany w "Pieśni Nibelungów". Przy jego pomocy zabił on smoka Fafnira. Został wykuty przez boga Waylanda Kowala. Pierwotnie należał do jego ojca – Sigmunda, który otrzymał go w sali Volsung po wyjęciu go z drzewa Barnstokk, w którym Odyn specjalnie go umieścił. Należy podkreślić, że nikt inny nie mógł go wyciągnąć. Miecz został zniszczony i przekuty co najmniej raz. Gdy został przekuty, mógł rozłupać kowadło na połowę.

Gram nie tylko nie jest żadnym z 7 mieczy Waylanda, ale nawet nie pojawia się w samym serialu. Jest to spora gafa pokazująca niezgodność z "Pieśnią Nibelungów", "Eddą", "Sagą rodu Wölsungów" i historią herosa Sigurda z kamienia w Ramsund.

Serial nie wyjaśnia w jaki sposób Hern Myśliwy wszedł w posiadanie dwóch bardzo potężnych broni o magicznej i mistycznej mocy, a mianowicie 'Albionu" - jednego z 7 mieczy Waylanda i Srebrnej Strzały, przypuszczalnie również należącej to wspomnianego boga kowalstwa (poemat "Edda" ściśle wiąże srebro i złoto z Waylandem). Odebrał mu je siłą po wygraniu pojedynku czy też zostały mu one podarowane?