Moja ulubiona walka w RoS

Nawia · Wysłany: Wto 10:25, 03 Sie 2010 Temat postu:

Nieśmiało zaproponuję - może by tak jakiś osobny temat na ranking "ciach"? :>
(dopisek: po przeczytaniu reszty nowych postów zauważyłam, że ów pomysł już się pojawił.. widać zdecydowanie brakuje na forum takiego tematu ;))
A tak poza tym, zmieści się Wam jeszcze jedna osoba do tej beczułki? Jeśli tak, to ja się dołączam.

A co do ulubionych walk... :)
Moją ulubioną - najulubieńszą! - jest ta walko-ucieczka z pierwszego odcinka, gdy Robin z kolegami uciekają z lochów Nottingham. Już sam wstęp jest fajny - praca zespołowa przy ogłuszaniu strażnika i otwieraniu kraty - a także bójka w koszarach (zwłaszcza Robin rzucający się szczupakiem ponad stołem i usilne próby Mucha żeby się na coś przydać, ostatecznie zwieńczone sukcesem), ale gdy zadyma przenosi się na dziedziniec, to już jest po prostu majstersztyk. To fantastyczne, jak walczący angażują w swój konflikt całe otoczenie, istne szaleństwo, co się tam dzieje! Cały inwentarz żywy i martwy bierze udział w tym starciu: niebiescy widowiskowo spadają z siodeł, jakieś jabłka się wysypują, Robin paruje cios taczką, woda chlusta z kociołka, Much tłucze kogoś workiem z nie wiadomo czym, Tomasz wymachuje jakąś wielką szuflą, Dickon wymiata z widłami, Will bezlitośnie szlachtuje kolejnych żołnierzy (w ogóle Will się pozytywnie wyróżnia w tej walce: najlepiej robi mieczem, no i ten jego fantastyczny sus tuż pod opadającą kratą!), beczki się turlają, Gisburne psuje zadaszenie, kura przelatuje przez nieboskłon, jakieś tabuny bydląt pędzą w te i we wte, utrudniając pościg, biedny facet prowadzący białego konika nie wie, gdzie się z nim podziać, żeby nie przeszkadzać... i jeszcze jako wisienka na torcie ten szaleńczy galop Robina po schodach! Już samo wspomnienie tego tupotu, jeszcze zwielokrotnionego echem, mi wystarcza, żeby się zapowietrzyć od śmiechu :D

Saburzanka · Wysłany: Pon 2:50, 09 Sie 2010 Temat postu:

Kosmitka153 · Wysłany: Pon 14:01, 23 Sie 2010 Temat postu:

Moja ulubiona walka to Robin vs Gisburne w błocie Very Happy

Ha ha ha. I te słowa szeryfa na końcu- "Gisburne przestań się taplać w błocie" Hahaha Very Happy

desertrat · Wysłany: Śro 19:44, 23 Lut 2011 Temat postu:

Ja najbardziej lubię walki w Wickham z the Greatest Enemy.Wspaniały rzut Johna kijem w głowę żołnierza, a później jego heroiczny bój z całym plutonem żołdaków, Szeryf omal nie ginący od friendly fire(fakt, że przekierowanego dzięki Muchowi), super walczący w tandemie Marion i Tuck, a później solówka Nasira.... Poezja

BlackMoon · Wysłany: Śro 21:36, 23 Lut 2011 Temat postu:

Walka Robina z Gisburne'em w błocie jak najbardziej, choć ze zrozumiałych względów jest dość flegmatyczna. Wink

Do tego dodam najazd sfory Lucyfera na wioskę i walkę bandy z najeźdźcami. Smile

Sherwoodknight · Wysłany: Sob 19:21, 08 Gru 2012 Temat postu:

Moja ulubiona walka ogólnie i szczególnie walka Roberta z Huntingdon z Owenem z Clun w pierwszym odcinku z 3 serii Wink

Mara · Wysłany: Śro 12:54, 12 Gru 2012 Temat postu:

Też ją lubię, zwłaszcza że w przypadku Owena bardzo dobrze widać, że miecz jednak swoje ważył. (Owen po wzięciu zamachu i po zrobieniu uniku przez Robcia przelatuje z rozpędu parę metrów do przodu i udaje mu się dopiero wyhamować na jakimś stole/ławie).

Fajne są tez miny obydwu przeciwników: rozwścieczona Owena i drwiąca Roberta. A Roberta dmuchanie na paluszki po wszystkim jest przeurocze. Bezczelny skurczybyk! Very Happy

Ponadto, podobnie jak kilkoro przedmówców (przedpiśców) uwielbiam walkę Willa z Robertem w Lichfield (wraz z całą przynależną otoczką i, nazwijmy to, kolorytem lokalnym Smile

). I ogólnie walki Roberta z poszczególnymi członkami bandy w celu przekonania ich do siebie. (Najzabawniejsze z nich było chyba spotkanie z Tuckiem i podtapianie się w rzece).

Z walk "z przymrużeniem oka" wymieniłabym jeszcze walkę na kije na mostku między Tuckiem i pozostałymi członkami bandy na poczatku "Alana a Dale", a zwłaszcza "pojedynek" Mały John vs Tuck, kiedy to John uniósł jeden z bali, a Tuck wleciał do wody, oraz odwracanie przez Tucka uwagi Robina.

Jeśli chodzi o sceny zbiorowe: obława Templariuszy w "Siedmiu ubogich rycerzach". Jedna z najlepszych operatorsko (według mnie) scen w RoS. Pokazanie pola widzenia rycerza zza wizjera hełmu to było genialne posunięcie. Za każdym razem jak to widzę, czuję taki lekki dreszczyk.

Hound of Lucifer · Wysłany: Czw 15:11, 13 Gru 2012 Temat postu:

Dokładnie, ta walka jest w ścisłej czołówce, tez uwielbiam te ujęcia z ręki i widok z hełmu Smile

W ogóle Templariusze, mimo marnego końca, są niezłymi kozakami i przez wiekszość odcinka nie robią z siebie iiotów jak to z reguły czynią ludzie Szerfa Wink

Ale walki z wioski w "Mieczach Waylanda" nic nie przebije Wink

Nasir · Wysłany: Sob 14:01, 30 Wrz 2017 Temat postu:

Jeśli o mnie chodzi to za najbardziej spektakularną od strony militarnej uważam potyczkę świeżo sformowanej drużyny Robina z Loxley z oddziałem zbrojnych z Nottingham pod dowództwem Roberta de Rainaulta. Ostatnio oglądałem na nowo ten odcinek. Szeryf i Guy z Gisbourne dysponowali 25 zbrojnymi. Z tego bodajże 7 czy 8 było rycerzami (konnymi). Resztę stanowili piesi miecznicy i kusznicy. Robin z Loxley włącznie z Marion dysponował zaledwie 12 ludźmi. Marion nie walczyła, więc faktycznie mógł liczyć na 11 mężczyzn. Wynika z tego, że szeryf mieli ponad dwukrotną przewagę liczebną i przewagę w postaci w miarę otwartego terenu na rozległym dziedzińcu zamku Belleme. Mimo to potyczkę przegrał. Robin wymknął mu się. Stracił zaledwie 6 ludzi, podczas gdy szeryf aż 12. Robert de Rainault poniósł dwukrotnie większe straty pomimo, iż mądrze trzymał jazdę rycerską w odwodzie... Na uwagę zasługuje fakt, że wszyscy ludzie Robina byli lekkozbrojni a w bitwie wyjątkowo ich długie łuki na nic się zdały! Przeciwnik dysponował ponad dwukrotną przewagą liczebną, ciężką piechotą złożoną z mieczników i kuszników oraz ciężkozbrojną jazdą rycerską a mimo to poniósł porażkę! Zwycięstwo Robina i jego drużyny to było nie lada sztuką. Było bardzo cenne i miało wielkie znaczenie moralne, w tym zwłaszcza dla członków jego drużyny. Sam szeryf nie mógł uwierzyć w to co się stało i był wściekły na Gisbourne'a za to co się stało. Jeszcze długo rozpamiętywał tą porażkę i inną - pierwszą, gdy banici wydostali się z lochu i uciekli z zamku zabijając kilku strażników z Nottingham, nie mając na początku nawet broni... Przypomnę tylko, że w średniowieczu jedynie dwóm wodzom udało się sprostać armii walczącej ciężką piechotę złożoną z mieczników i kuszników oraz ciężką jazdę i stosującej taktykę współdziałania tych formacji. Byli nimi William Wallace z Anglikami w bitwie pod Stirling w 1297 roku i Robert the Bruce z Anglikami w bitwie pod Bannockburn w 1314 roku. Obaj szkoccy wodzowie odnieśli je jednak używając szkockich pikinierów, których w serialu RoS nie posiadał Robin Hood. Okoliczność ta nadaje tylko wartości jego zwycięstwu.

Mimo, iż starcie Robina z de Rainaultem było klasyczną regularną potyczką, na w miarę otwartym terenie Robin nie mógł tutaj walczyć w konwencjonalny sposób. Musiał szarpać. Przeciwnik dysponował za dużą przewagą liczebną i była to otwarta walka. jedyne co mógł zrobić to zadać jak największe straty i wycofać się, gdy nadarzy się ku temu okazja. Cel ten zrealizował. Na uwagę zasługuje również fakt, że oddziały szeryfa wpadły do zamku Belleme niespodziewanie i zaskoczyły ludzi Robina nagłym atakiem. Wygrana potyczka Robina i fakt, że w czasie starcia odwrócił zupełnie jego losy... gdyż cofnął spanikowaną i uciekającą drużynę przed salwą kuszników wystawiają mu wysoką ocenę jako dowódcy. Swoją postawą uratował im wszystkim życie. Okoliczności te dowodzą jego sporych zdolności dowódczych, które potwierdził wielokrotnie nie tylko w potyczkach ze zbrojnymi szeryfa ale również innymi o wiele groźniejszymi i lepiej wyćwiczonymi przeciwnikami jak chociażby templariusze. Tak nawiasem mówiąc bardzo podoba mi się również spory realizm militarny pokazany w czasie potyczek pomiędzy drużyną Robina z Loxley a jej przeciwnikami w RoS.

Od strony wojskowości średniowiecznej podoba mi się, że w serialu pokazano dość ciekawą rzecz możliwą do "wyłapania" tylko dla osób znających się dobrze na dziejach wojskowych. Szeryf z Nottingham, de Rainault w czasie potyczki w zamku Belleme (w odcinku 2) zastosował ciekawą taktykę stosowaną na polach bitew przez królów Anglii jak chociażby Ryszarda II przeciwko angielskim i walijskim łucznikom uzbrojonym w długie łuki. Poprzedził szarżę jazdy rycerskiej salwą pieszych kuszników w szyku (uprzednio dobrze ustawioną w szyku "mur z tarcz", za pomocą którego wytrzymała ona ostrzał drużyny Robina z Loxley z długich łuków), w dodatku z bardzo bliskiej odległości. Nie przyniosła ona rezultatów w postaci zabitych tylko, dlatego że jego ludziom brakło wyszkolenia i doświadczenia bitewnego.

Nie spotkałem się z przypadkiem zastosowania taktyki z użyciem pieszych kuszników i ciężkozbrojnej jazdy rycerskiej przed czasami Edwarda I Długonogiego. w Późniejszym czasie stosował ją Ryszard II (panował w latach 1377-1399). Chyba, że król Ryszard I Lwie Serce stosował taką taktykę w czasie III krucjaty przeciwko Saracenom i w czasie walk w Normandii? Gdyby ta okoliczność się nie potwierdziła to wydaje mi się to "lekką" wpadką ze strony twórców serialu RoS przeniesienie takiej taktyki na schyłek XII wieku. Co do samego dowodzenia i zastosowanej taktyki przez szeryfa nie mam zastrzeżeń. Raczej do postawy Guya. Myślę, że de Rainault dowiódł swoich sporych zdolności dowódczych i co więcej niż pewne posiadania doświadczenia wojennego. Może za czasów ojca Ryszarda Lwie Serce, a mianowicie Henryka II walczył przeciwko Normanom i stąd jego umiejętności?

Grzegorz · Wysłany: Sob 18:54, 30 Wrz 2017 Temat postu:

1. The greatest enemy - wioska wickam - banici zaatakowani z zaskoczenia i walka sie zaczela
2. The greatest enemy - Robin ginie z rak zolnierzy.

Owain ap Cymru · Wysłany: Pon 0:12, 02 Paź 2017 Temat postu:

Nasir, ja cię proszę. Jazda rycerska dostawał wpierdy częściej niz myślisz. Crecy, Coutrai, Nikopolis, Husyci, Szwajcarzy. Praktycznie zawsze jak rycerstwo zapominało o sprawdzeniu terenu, albo nie miało czasu lub chęci na takie to piechociarze lali ich aż blachy fruwały.

Nasir · Wysłany: Pon 8:34, 02 Paź 2017 Temat postu:

Owain ap Cymru · Wysłany: Pon 12:17, 02 Paź 2017 Temat postu:

Uwielbiam, jak na rzeczowe argumenty odpowiada się "Bo ja napisałem pedrylion książek i spadaj" Very Happy

. W każdym pokazanym przezemnie przypadku piechota wygrała własnie powstrzymując szarżę. Z Hastings to sobie sam w stopę strzelasz, bo właśnie tam Saski Fyrd powstrzymywał normandzka konnicę przez długi czas. Zadając jej zresztą duże straty. Jak ich ostatecznie pokonano to sobie w źródłach popatrz panie uberhistoryku. Piechota nigdy nie wygrywała w otwartym polu, zawsze musiała sobie przygotowac teren. Albo wybrać taki, żeby konni nie mogli wykorzystać swojej jedynej przewagi czyli impetu. Masz to pod Hastings właśnie, u Szkotów czy Coutrai. W samej wojnie stuletniej Rycerstwo dostało wpierdy co najmniej 4 razy właśnie od spieszonego przeciwnika. Nikopolis? Atak na wzgórza, dodatkowo jeszcze umocnione przez Janczarów. Warna? Szarża załamuje się w szyku Janczarów. Akka? Szarża "ostatniej szansy" prowadzona na wąskim terenie między murami miejskimi. Rycerstwo dominowało na polu bitwy, bo stwarzano mu do tego warunki. Karol Młot piechotą pokonał konnych arabów. Saska konnica odebrała lekcję pokory od polskiej piechoty pod Cedynią.

Nasir · Wysłany: Pon 13:19, 02 Paź 2017 Temat postu:

Owain ap Cymru · Wysłany: Pon 15:18, 02 Paź 2017 Temat postu:

Jak na osobe po kilku fakultetach zaskakująco słabo analizujesz fakty. Bitwę wygrywa ten, kto stworzy sobie ku temu warunki. Piechota ma pod górkę w tej materii i musi sobie pomagać.
Co do Hastings. Może sobie sprawdź łaskawco, jak sobie radziła jazda normańska zanim nie udało sie sprowokować Sasów do rozbicia szyku. I ile razy musiano tak prowokować. Sasi stali by na tym wzgórzu do bożego narodzenia, gdyby zachowali rozwagę. I zauważ że trzon sił saskich miał za sobą długi marsz z pod Stanford Bridge, a reszta to była pospiesznie zebrana piechota złożona z lokalsów. Co by zrobiła twoja jazda, gdyby nie łucznicy i zmiękczenie obrony strzałami?
Mówisz że moje przykłady to tylko wyjątki? A ile znamy walnych bitew w takiej skali jak opisane przeze mnie gdzie sama jazda wygrała? Może sobie policz. Wtedy ci wyjdzie, że może jednak nie jest tak różowo. Takich bitew było tak dużo i były tak często, że gro rycerstwa nigdy nie miała okazji przećwiczyć poruszania się całą chorągwią.
Ja mam za sobą 15 lat praktyki w reko. Analizowanie źródeł, czytanie itd, itp....
Powtórzę jeszcze raz. Wygrywa mądrzejszy. Mamy przykłady na zwycięstwa piechoty i na zwycięstwa kawalerii. Ty negujesz piechotę. Ja uznaję raczej współdziałanie różnych rodzajów wojsk. Jedyne znane mi przypadki, gdzie konnica "z marszu" i bez przygotowania wygrała bitwę to z krucjat. I jest do tego perełka z bitwy pod Antiochią, gdzie Krzyżowcy na piechotę Very Happy

sprali konnych Turków.

Nasir · Wysłany: Pon 16:59, 02 Paź 2017 Temat postu:

Owain ap Cymru · Wysłany: Pon 18:25, 02 Paź 2017 Temat postu:

To nie ja usiłuje udowodnić tezę o wyższości kogokolwiek. Mówię tylko że jazda nie zawsze wygrywała i że to wcale nie było takie rzadkie jak usiłujesz nam wmówić. Podałeś podobną liczbę bitew co ja. Nawet statystyka mówi że twierdzenie o dominacji konnicy nie wytrzymuje krytyki.
Wracając do Hastings, to Sasi mieli za plecami sieć wąwozów, co im powinno ułatwić ewakuację z pola walki. Nawet o takim czymś pomyślał Harold. I proszę grzecznie. Jaki Wilhelm? On był Niemcem może? Sfrancuziali Normanowie używali wersji Guillaume/William.
Uciekająca na sam widok konnicy piechota brzmi zabawnie, jeśli się przeanalizuje dokonania Szwajcarów, Husytów czy tkaczy z Brugii. Zawodowa piechota, nie ma co....
Co do walki w ścisku, to przecież Pod rzeczonym Hastings Sasi stosowali szyk zwany murem z tarcz, a ten raczej do luźnych nie należał. I ciasny szyk zawsze był odpowiedzią piechoty na konnicę.
Co do tytułów naukowych to nie rozśmieszaj mnie. Naukowcami nazywają się nawet tacy goście Jak Bieszk czy Michałek. Very Happy

O ile do pierwszego można poodejśc na lekko, bo to ekonomista, to drugi jest historykiem!!! Nosz kuźwa....
Mówisz o jakimś dorobku naukowym, a może szczegóły jakieś? Poczytamy, ocenimy.
Zdrówko!!! Very Happy

Nasir · Wysłany: Pon 19:57, 02 Paź 2017 Temat postu:

Owain ap Cymru · Wysłany: Śro 4:49, 04 Paź 2017 Temat postu:

Jeszcze raz podkreślę, że pisałem z pozycji "Konnica nie zawsze brała górę" a nie "Piechota była the best". Ty się nakręcasz na obronę swojej tezy, zamiast na spokojnie analizować fakty. Prawnikiem to ty byś nie został. Very Happy

I tyle w temacie.
Zawsze bawiło mnie dyskutowanie z ludźmi pysznymi swoimi rzeczonymi osiągnięciami. Pytałem Cię o dorobek, pytałem Cię o to, w jakie reko się bawisz. Oczywiście nic nie powiesz, bo po co. "Poznacie ich po owocach..." Cały czas sie chełpisz swoją wiedzą, a jak się zaczyna dociekać to ucinasz dyskusję
Co do wjazdów personalnych, to może zanalizuj swoje wcześniejsze wypowiedzi i wtedy dojdziesz do wniosków, że może ja po prostu dostosowuję się do poziomu dyskutanta.

Nasir · Wysłany: Śro 7:18, 04 Paź 2017 Temat postu: