Robin Hood and the Sorcerer (Czarownik)

desertrat · Wysłany: Sob 10:38, 17 Gru 2011 Temat postu:

To wyjaśnienie jest bardzo prawdopodobne. Z drugiej strony jeśli Nasir został przewieziony do Anglii jako jeniec Barona to po prostu uznał, że jedyną szansą na przeżycie jest wierna służba nowemu Panu i czekanie na lepszy moment. W końcu gdzie miałby uciekać, do kogo udać się po pomoc - bez której raczej nie zdołałby opuścić wyspy. Kiedy pojawiła się możliwość nazwijmy to "zainstalowania się" gdzie indziej natychmiast z niej skorzystał.

Zdaję sobie jednak sprawę, że to wyjaśnienie ma jeden slaby punkt. Nasir jednak zdołał jakoś przeżyć rok samotnie w Anglii po śmierci "Czarnego". No ale to było już kiedy miał dłuższą praktykę w terenie, od Barona musiałby uciekać bez tego doświadczenia.

janos · Wysłany: Sob 12:23, 17 Gru 2011 Temat postu:

Całkiem możliwe że tak było...

A może jakieś dodatkowe znaczenie ma tu scena kiedy w Enchantment, gdzie Lilith wyrywając się, drapie Nazira do krwi po policzku. Wydaje się, że w tym ataku jest jakaś szczególna wściekłość skierowana właśnie na Saracena. Taka wściekłość jaka zarazerwowana jest dla zdrajców. Mogłoby to sugerować, że przynajmniej w pewnym okresie Nazir był świadomym i dobrowolnym współpracownikiem przedsięwzięcia de Bellema.

Hound of Lucifer · Wysłany: Sob 16:41, 17 Gru 2011 Temat postu:

Janos, bardzo interesująco kombinujesz Smile

Ciekawe na ile postacie serialu były "obudowane" w umysłach twórców serialu niepokazaną na ekranie historią. Myślę, że niektóre z nich w dużym stopniu. To co napisał Janos o Nasirze i Baronie brzmi bardzo sensownie, ale czy tak właśnie myślał Carpenter? Trzebaby go spytać, a szanse, że będzie taka okazja są nikłe. Ciekawe, czy można jakoś znaleźć jego adres i czy odpowiada na listy Wink

Bardini · Wysłany: Sob 12:40, 24 Gru 2011 Temat postu:

jeśli chodzi o małżenstwo Robina z Marion .
To przecież były zaslubiny. W drugiej czesci Czarownika Błogosławi ich Hern.
Cała banda nie była raczej katolikami (jak i mieszkancy okolicznych wiosek).
Troche dziwne jest w tym wszystkim obecnośc Tucka no i poparcie pogańskich praktyk przez Marion.
Ale w oczach "wieśniaków " byli mażenstwem pobłogosławiaym przez "Boga "

Trufla · Wysłany: Sob 13:29, 31 Gru 2011 Temat postu:

Ingrid z Sherwood:

przykuta · Wysłany: Wto 1:51, 21 Lut 2012 Temat postu:

donia · Wysłany: Śro 14:06, 14 Mar 2012 Temat postu:

Jestem świeżo po obejrzeniu pierwszych 2 odcinków już nie liczę po raz który Smile

dla mnie oprócz "Mieczy Waylanda" i "Największego wroga" to moje ulubione odcinki bo od nich wszystko się zaczęło i uważam, że one mają największy wpływ jak później wygląda serial.

Oczywiście można się czepiać wielu niedociągnięć czy wpadek, ale pamiętajmy, ze jest to serial dla młodzieży i ja te niedociągnięcia traktuję z przymrużeniem oka Wink

Co do moich ulubionych scen:
- ucieczka z lochu (uwielbiam nieporadność Gisbourne`a Wink

w całym serialu)
- spotkanie Robina z Marion ( dla mnie pierwsze spotkanie bajkowe, pożegnanie przed klasztorem pełne czułości i miłości, zaślubiny) Rolling Eyes

- walka Robina z Małym Johnem
- turniej łuczniczy (dla mnie Robin bardzo fajnie gra starego Hedgera)
-walka Robina z Nasirem

chyba nigdy mi się to nie znudzi Smile

dirk5 · Wysłany: Nie 1:31, 10 Lut 2013 Temat postu:

Po pierwsze primo - jak ja strasznie żałuję, że nie wpadłam tu wcześniej i nie było mnie podczas dyskusji Szymona i Saburzanki - miałby we mnie Szymon mocne wsparcie, bo ja jestem nawiedzoną miłośniczką Robina Czarnego, ale i z Saburzanką bym się w pewnych kwestiach dogadała - to Marion kocha bardziej i to niestety, już od tych pierwszych odcinków boleśnie widać. Nawet podczas owych zaślubin/nie-zaślubin czynionych przez Herna - Robin jak zwykle pełen powagi, wpatrzony w bożyszcze... i nie jego kobieta jest to bynajmniej, o nie... Ona zaś obdarza go przeciągłym spojrzeniem, ale nie doczekuje się wzajemności zbyt prędko. Aczkolwiek scena przepiękna jest, Marion wielce urodziwa w tym kwietnym wieńcu, widać kto tu kogo uwielbia a kto ma przede wszystkim... misję.

Nie odmawiałabym jednak bezwzględnie miłości do Marion Robinowi. Moim zdaniem on ją kocha. Kocha tak, jak wielu ideowców przed nim i po nim kochało swoje kobiety. Po prostu one muszą pokornie czekać na swoją kolej. Zaraz po misji. Misja Robina jest dla niego najważniejsza. Dla Marion najważniejszy jest on. Ważniejszy od różnic stanowych, pewnej samotności w układzie, w który się wpakowała wchodząc w to uczucie (co widać wyraźnie w "Wiedźmie z Elsdon"), ważniejszy od własnej dumy (znamiennie słowa do Tucka: będę jego wybranką... jeżeli on mnie zechce Embarassed

). Marion ma cholernego pecha zakochać się w ideowcu, jak wiele kobiet kochających ideowców, artystów którzy "spalają się dla swej sztuki Rolling Eyes

" w oparach narkotyków, alkoholu i przypadkowego seksu, i innych charyzmatycznych nawiedzeńców. Z całej tej czeredy ideowcy są chyba jeszcze największym szczęściem w nieszczęściu Wink

. Robin jest wspaniały, charyzmatyczny... i jego kobieta musi mieć w sobie wiele pokładów cierpliwości i pokory. Ot, cała sprawa Wink

.

Pogadałabym sobie na ten temat więcej i posprzeczała się z wybitnie tendencyjną Saburzanką smakowicie i sympatycznie, bo mam wielki szacun wobec Jej wiedzy. Ale tendencyjna jest aż do bólu - właśnie usiłowałam dopatrzyć się zezowania Robina w scenie sypialnianej Z Marion Laughing

- gdzie na miły Bóg?!

Po drugie primo - oglądanie tych odcinków z zapodaniem sobie lektury tegoż wątku jednocześnie jest wybitnie frustrującą sprawą, bo musiałabym non stop notatki sporządzać, do czego tu się by odnieść. Napiszę po prostu za co ja lubię ten odcinek a w zasadzie odcinki, a co jak mi się zdaje jeszcze nie było to wspominane Smile

.
- za urocze smaczki w postaci pogaduszek pełnych cynizmu dwóch miłujących się braciszków: Robert i Hugon - są to dialogi tak zręcznie wprowadzające w kwestię tego, czym jest system feudalny, przy tym świetnie charakteryzujące obydwu bohaterów, za którymi pasjami przepadam - majstersztyk Very Happy

! Dodany do nich jeszcze baron - po prostu bić czołem przed twórcami filmu nie tylko za genialne dialogi, oddające czym jest średniowieczny układ społeczny, ale jeszcze i za dobór tych twarzy, charakterystykę, kostiumy - nikt nigdy tego nie zrobił lepiej. Wierność realiom epoki urzeka mnie w tym serialu.
- nieoczekiwane w tym pełnym dramatyzmu epizodzie wstawki humorystyczne niczym u samego Szekspira Wink

- od razu pokaz, za co widz pokocha ten serial - uwielbiam scenę, gdy po wyzwoleniu z czaru Małego Johna, ów zadaje Robinowi pytanie: A kim ty jesteś? i otrzymuje odpowiedź od Willa: To jest Robin z Loxley! - przy czym posyła tegoż delikwenta kopniakiem w tyłek z powrotem do kąpieli. To fajna scena i nie widać w niej sławetnego napięcia między bohaterami Laughing

.
Nie zdenerwowała mnie tak strasznie, jak Was tu w większości, scena z turniejem łuczniczym. Fakt, charakteryzacja Robina woła o pomstę do nieba Laughing

... Ale już jego grze aktorskiej nie zarzuciłabym nic - jak na swe ponuractwo (z przymrużeniem oka rzecz jasna, bo ja go wielbię Razz

) jest wręcz rubaszny, dowcipkuje, sypie przycinkami jak na zażywnego starszego pana z brzuszkiem (o matko! Robin Rolling Eyes

!!!) przystało. Moment, w którym Robin pod tą rozpaczliwą wacianą brodą poważnieje i odzywa się normalnym głosem - uderzający!
Lubię też grę mimiczną reszty drużyny - sceptycyzm Willa wobec powodzenia misji, zrezygnowanie ale kołacząca się gdzieś nadzieja Małego Johna, no i ta radość w finale - oczywiście uderza tu Much - mnie ten bohater akurat nie denerwuje, zresztą... chyba nikt mnie nie denerwuje, jestem w nich wszystkich zakochana, z ewidentnym wyłączeniem Roberta Huntingtona, ale to już zupełnie na inny wątek Wink

.
Poza wszystkim to scena turnieju mi się kojarzy z najukochańszą chyba częścią serii komiksu "Thorgal" - "Łucznicy" i to mój taki osobisty smaczek.
Podoba mi się, jak w tym serialu używają filtrów i nadają takiego szczególnego kolorytu scenom, które będą na pewno mocne - tu chodzi mi o oświetlenie nieba nad zamczyskiem barona, podobnie kolorami operuje się w "Mieczach Waylanda", co pięknie ilustruje pewien awatar Wink

, w scenie śmierci Robina... Po prostu pierwsza część daje widzowi pokaz tego, co w tym serialu najlepsze... zaczynam się powtarzać, przeto czas finalizować ten post Wink

.

A czy coś mi nie pasuje? Jasne, coś się znajdzie, ale to takie tam czepialstwo:
- łatwość z jaką Robin wrzuca sobie na ramiona powalonego przez Mucha jelenia
- owe sławetne liny na podorędziu w Sherwood
- razi mnie sławetny artefakt Embarassed

... srebrna strzała ?!... cholera, czemu to takie toporne Confused

? Nie podoba mi się, no.
- grzyweczka Robina Laughing

...

No, to pierwszy mój post jako tako na temat Wink

. Byłoby miło pisać ze świadomością, że wywołam kogoś oprócz Hound of Lucifer, który odezwie się choćby z samego poczucia obowiązku Wink

. Co ja bym dała, by wywołać Saburzankę...i tyle innych Osób. Zazdroszczę tych gorących dyskusji... cóż, za późno tu trafiłam

Sad

.

Hound of Lucifer · Wysłany: Nie 8:52, 10 Lut 2013 Temat postu:

chimera · Wysłany: Sob 22:30, 25 Sty 2014 Temat postu:

A propos srebrnej strzały - wydaję mi się, że w swoim komentarzu również sami twórcy narzekają na jej "toporność".

Co do samych odcinków - o ile pierwszy aż tak mnie nie porwał, to w drugim akcja rusza z kopyta i dostajemy to, co tygrysy lubią najbardziej, czyli idealne połączenie przygody, tradycji i nadnaturalnych elementów charakterystycznych dla tej wersji Robin Hooda. Rewelacja.

Hound of Lucifer · Wysłany: Sob 23:52, 25 Sty 2014 Temat postu:

chimera · Wysłany: Nie 0:33, 26 Sty 2014 Temat postu:

A jednak, pomimo wyglądu "potworka", najlepszy chyba odcinek z Białym Robinem.

Hound of Lucifer · Wysłany: Pon 9:19, 27 Sty 2014 Temat postu:

chimera · Wysłany: Pon 10:40, 27 Sty 2014 Temat postu:

Cóż, skończę drugą serię, wezmę się za ponowne oglądanie serii z Białym. Odświeżę i ocenię Wink

Silverhands · Wysłany: Sob 23:00, 26 Maj 2018 Temat postu:

Nasir · Wysłany: Nie 18:59, 27 Maj 2018 Temat postu:

Mariusz · Wysłany: Nie 14:45, 11 Wrz 2022 Temat postu:

Przypominam sobie ten kultowy serial dzięki uprzejmosci pewnej stacji wiec co nieco moge napisac. Pierwszy raz widzialem jako dzieciak na początku lat 90tych.To byl szok!!! W pozytywnym sensie rzecz jasna Wink

Pierwsze odcinki wciagaja od samego poczatku i w zasadzie nie mam sie do czego przyczepic. Musialbym to robić na sile niejako. Genialna muzyka, niepowtarzalny klimat, kapitalna gra aktorska(ten casting!!!) i sam scenariusz tak odbiegajacy od wczesniejszych i pozniejszych historii o Robin Hoodzie. Niesamowicie przenika sie tu swiat realny z tym magicznym. Wciagnalem sie w ten swiat dawno temu i tak juz zostalo. A forum odkrylem dopiero teraz Shocked

Lepiej późno niz wcale Wink

SrebrnaStrzala · Wysłany: Sob 1:55, 17 Wrz 2022 Temat postu: